Wouter haalt het Guinness Book

We hebben er allemaal wel eens van gehoord: het Guinness Book of Records. Een jaarlijkse internationale uitgave waarin niet zelden de meest vreemde records een plekje vinden. Denk bijvoorbeeld aan de grootste barbecue, de langste ontbijttafel, of zelfs de verste afstand door het gras rollen. Sinds zaterdagmorgen kan er een record aan worden toegevoegd. Daarvoor zorgde Wouter Smoors, de 20-jarige trainer van Borne’28. Onder toeziend ook van zijn leerlingen en enkele ‘deskundigen’ stond hij welgeteld 36,01 seconden op zijn handen, terwijl ‘ie in een rolstoel zat vastgebonden.
 

15 Kilogram zware rolstoel

Voor Wouter is het allemaal met een grap begonnen, of eigenlijk is het dat nog steeds. De atleet houdt nu eenmaal van uitdagingen. “En dan het liefste van die dingen die niet veel mensen kunnen”, zegt hij met een stralend gezicht nadat hij zojuist is geslaagd in zijn poging. Daarbij bond hij zich vast in een rolstoel, waarna hij zich voorover bukte en vervolgens op zijn handen ging staan. Een vreemde houding, omdat ‘ie nu eenmaal met zijn onderstel zit vastgeklonken aan de bijna 15 kilogram zware rolstoel en dus moeilijk voor een juist evenwicht kan zorgen.
 

De recordpoging vindt plaats in De Wiekslag aan de Deldensestraat, de thuisbasis van Borne’28. Wouter geeft daar op zaterdagmorgen les aan enkele groepen jonge gymnasten/turners en zij vormen dan ook het geselecteerde publiek dat de recordpoging met eigen ogen kan meemaken. Ook zijn er twee officiële vertegenwoordigers uitgenodigd (‘professionals uit de gemeenschap’, volgens de voorschriften), die de gehele procedure moeten bewaken en uiteindelijk hun handtekening zetten onder de in te dienen verklaring. Advocaat Marc Schuring en GB90-fractievoorzitter Mike de Boer nemen met graagte de invitatie aan, al hebben ze geen enkel idee waar het nu allemaal precies om gaat.
 

IJzige stilte

Maar dat geldt eigenlijk voor alle aanwezigen. Op het moment dat Wouter zijn trainingsles onderbreekt om de recordpoging te starten, verzamelt iedereen zich in de hoek van de zaal waar het allemaal moet gebeuren. De mobiele telefoons in de aanslag en twee laptops die op hun beeldscherm de tikkende secondewijzer vertonen. Er hangt een ijzige stilte, de enige die mompelt is Wouter zelf. Hij prutst nog wat aan de banden waarmee hij zich aan de stoel verankert, waarna hij even later zijn handen inkrijt om een maximale grip te houden.
 

Dan is het zover. Met een ferme beweging staat hij op zijn kop, de secondewijzer gaat lopen. De stilte blijft. Na precies 36,01 seconden keert hij terug op de wielen van de rolstoel, een oerkreet volgt. “Heb ik het gehaald?” is het eerste dat hij uitbrengt. De bevestiging volgt, waarna een applaus opstijgt van de volgers. De professionals vullen alle formulieren in en zetten hun handtekening, zoals vereist. Over enkele maanden hoopt Wouter vanuit Engeland de bevestiging te krijgen dat zijn recordpoging is goedgekeurd. (AJ/BM)