Na 65 jaar waterpolo kan de cap aan de wilgen

De laatste competitiewedstrijd van Gerrit Prinsen in zijn WS Twente Heren 5 zou een feestje moeten worden. En een feestje werd het, ondanks het feit dat tegenstander EZC Heren 4 uiteindelijk met 5-3 won. Voor de 80-jarige Hengeloër, die kind aan huis is in het Bornse water, kwam daarmee zaterdagavond een eind aan 65 jaar lang waterpoloplezier. “Ik houd het allemaal niet meer vol”, zegt ‘ie, “Ze zwemmen me voorbij, maar het spelletje blijft gewoon heel leuk.”

Nieuwjaarsduik in de Stroom Esch

Prinsen begon ooit als zweminstructeur bij Weusthag in Hengelo, maar rolde al snel bij WS Twente binnen. “Ik heb daar werkelijk alles bij de hakken gehad”, verhaalt hij tijdens de derde periode van zijn laatste duel waarin hij weer acht minuten de tijd krijgt om op adem te komen. “Ik ben daar jarenlang voorzitter geweest, heb een fusie begeleid en nog veel meer zaken. Ik was er zeven dagen in de week mee bezig. Prachtig. Maar nu is het allemaal mooi geweest,” klinkt het voldaan.

Het Bornse water hoeft de senior echter nog niet te missen, want hij blijft voorlopig elke donderdag bij ’t Wooldrik trainen, terwijl ook de Nieuwsjaarduik in de Stroom Esch op de steevaste komst van Prinsen kan blijven rekenen. Gevraagd naar het geheim van zijn opvallende fitheid, volgt het nuchtere antwoord: “Gewoon actief blijven. Ik heb geskeelerd en met mijn zoon de triatlon volbracht, nu fiets ik dagelijks nog 30 kilometer.”

Dan klinkt het signaal voor de laatste periode. Nog eenmaal mag Prinsen het water in. Met een verrassende achterwaartse worp weet ‘ie ook nog bijna te scoren, maar daar blijft het bij. Een publiekswissel met een ovationeel applaus volgen. De blaaskapel Ditist haalt alles uit de kast om het afscheid van good old Gerrit onvergetelijk te maken. De meegekomen familieleden genieten intens mee. Hun Gerrit heeft het toch maar mooi geflikt! (BM)