Borne kietelt Twentse hoogheden

Het is een vreemd contrast in en rond de Bornse Carnahal aan de Kleiweg. Rond half acht dinsdagavond wordt er met man en macht gewerkt aan de immense praalwagens die over anderhalve week als een kleurrijk lint door de straten zullen slingeren. Er wordt gelast, getimmerd, geschilderd en gelachen. Op datzelfde moment komt buiten in de donkerte de ene na de andere bolide voorrijden. Met daarin de twaalf Twentse Stadsprinsen en hun gevolg. Ze zijn te gast bij de Bornse Stadsprins Jan Willem en zijn Adjudant Maikel van de Toet’nbloazers.

Het is een jaarlijkse traditie en min of meer de officiële aftrap van de komende carnavalsweken. Een mannenavond ook, waarin bij heel hoge uitzondering plaats is voor een enkele vrouw. Maar die moet dan wel een specifieke functie bekleden. De ontvangst is allerhartelijkst. De Bornse hoogheden vervullen hun rol als gastheer met verve. Een bakje koffie en een lekker taartje vormt de start van een vermakelijke avond.

Gebrom uit de Hengelose hoek

Raimund Roesink, president van de Toet’nbloazers is de spreekstalmeester van de avond en na zijn welkomstwoord introduceert hij Theo Lassche (foto boven), twee jaar geleden nog ‘de bouwpastoor’ van de fonkelnieuwe Carnahal. Theo verhaalt met smeuiige woorden en geholpen door een fraaie video het ontstaan en de vervolmaking van de hal en tipt terloops de Hengelose Stadsprins Joost 1 met de opmerking “moeten jullie ook doen, ben je al verder?” Een hoop gebrom uit de Hengelose hoek is het veelzeggende antwoord.

Feeëriek verlicht

Na deze eerste verkenningen wordt het tijd een deurtje verder te gaan. In een lange colonne rijden de bolides vervolgens naar Erve Hondeborg, net buiten Borne, aan de Esweg. De fraai uitgelichte locatie is ook nog eens feeëriek van buitenfakkels voorzien en menig hoogheid kijkt zich hier de ogen uit.

Hazel Huls en Marian van Iersel (foto links), de gastvrouwen van de Hondeborg, krijgen de gelegenheid iets over het ontstaan van hun bijzondere locatie te vertellen. Een kans die ze uiteraard niet laten lopen. Als ze vervolgens vertellen hun Twickelschuur eigenlijk niet meer voor feestjes en partijen beschikbaar te stellen, maar hoofdzakelijk voor vergaderingen en zakelijke bijeenkomsten, is het ijs gebroken en zijn de carnavalisten het erover eens hun ‘vergadering’ hier met plezier te willen voortzetten.

Dan verschijnen plotseling de Bornse oud-Stadsprins Arnoud en zijn adjudant Thijs ten tonele. Zij voeren een spel op waarbij de deelnemers moeten raden welke zinsnede, motto of ander kenmerk bij welke hoogheid past. Chaos is het resultaat. Er wordt uitbundig gelachen, veel gemopperd en de uiteindelijke winnaar van het spel blijft ongewis.

250 Onderscheidingen

De hoofdmoot van de avond vormt de presentatie door de verschillende hoogheden en het uitreiken van de onvermijdelijke onderscheidingen. En dat zijn er nog al wat. Een snelle rekensom leert dat er zo’n 250 glimmende, bonte en soms zware kleinoden om de nekken van de regionale hoogheden worden gehangen.

En toch blijft de lange rit gezellig. Tussendoor krijgen de gasten diverse lekkernijen voorgeschoteld en klinken de presentaties van hoogheden, adjudanten en siks de ene keer gortdroog, dan weer hilarisch en heel soms zelfs imponerend. Stadsprins Bas van de Oldenzaalse Kadolstermennekes bijvoorbeeld krijgt de zaal stil met zijn intense oproep om samen te werken. “Carnaval doe je samen”, klinkt het indringend. “En als je dát doet, dan leeft het carnaval, dan floreert het en kan dit mooie feest nog honderd jaar mee.” Een warm applaus is zijn deel.

Op het eind van de avond beklimt Bert Kock, de President van de Oldenzaalse vereniging nog eens het podium. In warme woorden dankt hij de Toet’nbloazers voor de bijzondere ‘vergadering’, waarin gezelligheid, kennismaking, begrip en samenwerken wonderwel werden verenigd. Een extra veer op de steek dus van de Bornse carnavalisten. Over elf jaar mogen ze weer. Maar eerst is het volgend jaar de beurt aan Losser. (BM)