Borhave lang zonder Moud Vlaskamp

Borhave moet het ‘t hele komende handbalseizoen stellen zonder Moud Vlaskamp. De cirkelloopster uit Zenderen liep zoals bekend op zaterdag 8 april in het laatste competitieduel in de eredivisie een zware knieblessure op, waarvan pas in de loop van deze week de ernst duidelijk werd. De sportvrouw van Borne van het jaar 2015 blijkt in de openingsfase van het duel in Geleen de voorste kruisband van haar rechterknie te hebben afgescheurd.

Heel slecht nieuws
“Heel slecht nieuws”, reageert de 24-jarige handbalster, “dit is echt het worst case-scenario dat toch waar is gebleken. Ik had nog een beetje hoop dat het de meniscus zou zijn, maar de zwelling in de knie eindelijk wat minder was en er foto’s gemaakt konden worden, bleek toch de kruisband aan flarden en afgescheurd te zijn. Toen ik het hoorde, had ik er aardig de pé in en eerlijk gezegd heb ik dat nog steeds. Het volgende seizoen is helemaal over. Ik moet eerst, hopelijk over zes weken, geopereerd worden en daarna volgt een revalidatie van negen tot twaalf maanden. Dit is heel zuur, ik ben nooit eerder ernstig geblesseerd geweest en ben nu meteen goed aan de beurt.”

“Het was eigenlijk een heel lullig duwtje, waardoor het is mis gegaan”, kijkt Moud Vlaskamp terug op de dag van het onheil. “Was het iets steviger gegaan, dan was mijn lichaam vermoedelijk meteen op spanning gekomen en waren de gevolgen niet zo heftig geweest.”

Ze hoopt dat ze weer op het niveau terug komt, waarop ze voorlopig afscheid van het tophandbal moest nemen. “De kruisband wordt vervangen door een pees uit een onder- of bovenbeen en welke daarvoor het meest geschikt is, moet ik nog met de chirurg overleggen. Tot de operatie moet ik zoveel mogelijk oefeningen doen, want hoe fitter je de operatie ingaat, hoe beter het is voor het herstel.”

Veel geduld hebben
Haar werk als teammanager bij Ikea heeft ze ondertussen hervat. “Dat is een mooie ploeg die ik jammer genoeg twee weken in de steek heb moeten laten. Ik kan momenteel geen auto rijden en ben dus afhankelijk van mijn ouders, het is even niet anders. Het grootste probleem voor mij wordt de komende maanden, dat ik veel geduld zal moeten hebben. Dat wordt heel erg moeilijk voor mij, want na twee weken ben ik het eerlijk gezegd al wel een beetje zat. Maar ik zal de kleine succesjes in het herstel moeten koesteren.” (WP)