`Alles is dichtbij`

Geboren in het Poolse Lodz uit Duitse ouders woont Ingrid de Vos-Hommel (1941) sinds 1962 in Nederland. Vanaf 1973 woont ze in Borne. Ingrid is gehuwd met Johan de Vos.

Taal is altijd al de rode draad in haar leven. Opgegroeid met lezende ouders, hebben zij en haar oudere broer dit voorbeeld altijd gevolgd. Voor iemand uit een groot gezin als haar man Johan, was dat wel wennen, een lezende familie. Haar vader was dominee, woorden vormden voor hem dan ook een onderdeel van zijn beroep.

Levensloop en ervaringen

Vanuit het dorp, vlakbij Lodz waar haar vader als beheerder van een boerderij geplaatst was, moest het gezin in 1945 vluchten naar het westen. Voor Ingrid de Vos een dramatische ervaring. Daarna verhuisde het gezin Hommel iedere twee jaar naar een andere standplaats. Ook dat heeft Ingrid de Vos gevormd, ze voelt zich snel ergens thuis. Borne is uiteindelijk haar thuis geworden.

Na haar werkzame leven geeft Ingrid de Vos cursussen waarin cursisten, mannen en vrouwen, over levensvraagstukken praten. Tijdens deze bijeenkomsten komen veel persoonlijke ervaringen aan bod. Ook deze ervaringen vormen een inspiratiebodem voor de gedichten en verhalen van Ingrid. “Het geeft een verdieping in mijn gedichten.”

Voor het leiden van deze cursussen, o.a. de cursus Power in het Kulturhus, heeft Ingrid de Vos diverse cursussen gevolgd. Het past ook bij haar als domineesdochter.

Gedichtenbundel

De bundel `Alles is dichtbij` is de eerste volledige bundel van haar hand maar ze heeft al eerder gepubliceerd. Ingrid de Vos is lid van het dichterscollectief `Niet Zwichten maar Dichten` in Hengelo. Opgericht in 2014 is het collectief in 2015 een Stichting geworden, Ingrid de Vos, Isis Zengerink, Marieke Zijlstra en Jans Renken zijn de leden. De Hengelose stadsdichteres Marijke Achterbosch is een van de medeoprichters van het Collectief, maar door haar drukke werkzaamheden is zij nu geen lid meer.

“Ik schreef altijd al graag en een advertentie zette mij op het spoor van een schrijfcursus. Daar merkte ik dat ik meer voelde voor het schrijven van gedichten. Uit die cursus groeide een `Schrijverswerkplaats.` Ik ben daar nog altijd lid van en negen keer per jaar komen we bij elkaar en bespreken daar elkaars werk. Eerst wordt een thema opgegeven, een stukje geschreven en becommentarieerd. Heel inspirerend, want de feedback is positief. Je leert ervan.

Het dichterscollectief spoorde me aan om mijn werk in een gedichtenbundel uit te geven. Ik aarzelde wel, want gedichten zijn toch wel persoonlijk. Maar nu ben ik blij dat ik het gedaan heb. Mijn gedichtenbundel is uit.

Inspiratie vind ik in dromen, mijn herinneringen, een zin in een krant of door iemand uitgesproken. Ook de natuur is voor mij een inspiratiebron. Gebrek aan een onderwerp heb ik eigenlijk nooit. Schrijf een paar woorden op en ik laat de gedachten dan stromen. Geregeld lees ik mijn gedichten ook voor bij Borne doet poëzie.”

`Poëzie was met ons vanaf alle begin`

Dit motto van de Tsjech Jaroslav Seifert begeleidt haar sinds ze zes jaar geleden serieus begon met het schrijven van gedichten. Haar bundel is in zeven delen opgebouwd waarvan vier de jaargetijden als inspiratiebron vormden. Haar kindertijd en Polen plus droombeelden zijn de andere delen.

In Droombeelden beschrijft zij de gevoelens die haar dromen oproepen. In de jaargetijden vind je de bloesem in het voorjaar en de mist plus koude van de winter terug. In de kindertijd en Polen worden de intiemste gevoelens blootgelegd. De plotselinge herinnering aan de vlucht naar het westen als zij een bevroren stuk brood in haar handen neemt. Ineens zit het kind Ingrid Hommel weer op de wagen die haar en haar familie, midden in de winter, naar het westen brengt.

De omslagtekening is van Willemien Holterman, de bundel is door Ingrid de Vos in eigen beheer uitgegeven, passend in de reeks van eerder uitgegeven bundels van de Stichting Dichterscollectief Niet Zwichten maar Dichten. (AM)

Info: www.dichterscollectiefhengelo.nl