Regen spelbreker voor ‘Opzomeren’

Menig agrariër en tuinbezitter zal er blij mee geweest zijn, maar de aanhoudende regen was funest voor het nieuwe festival Opzomeren dat zaterdag voor het eerst plaatsvond tussen het Kulturhus en Het Dijkhuis. Uiteindelijk waren er zo’n 30 kinderen die kort gebruik maakten van de lange stormbaan. De nattigheid weerhield hen ervan om lang te blijven hangen. Een stukje verderop stonden de organisatie van Verbonden in Licht, de Foodshare en DJ Karsten op een vooral leeg pleintje. De accordeonist en de voorleesdames hadden hun activiteiten noodgedwongen naar een droger plekje verhuisd en hardloopster Ingrid Prigge was alweer vertrokken.

Verbinden en ontmoeten

Het had zo mooi kunnen zijn; bewoners van Het Dijkhuis die op het terras de spelende kinderen konden gadeslaan. Ouders die wellicht enthousiast voor sporten gemaakt zouden worden en mensen die, onder het genot van een soepje en muziek met elkaar in gesprek zouden raken over bijvoorbeeld vrijwilligerswerk. Verbinden en ontmoeten, dat was het idee. Maar de regen gooide roet in het eten.

Marja Zandjans en Rufi van Rooij van Verbonden in Licht, de jaarlijkse herinneringsavond op de begraafplaats, hadden graag van bezoekers ideeën opgehaald om hun evenement nog verder te kunnen verbeteren. Rufi: “We zijn oprecht benieuwd naar wat mensen van Verbonden in Licht vinden.” Het bleef stil. Marja: “Maar we laten ons niet ontmoedigen. We hebben nu vooral onderling gebrainstormd over het evenement Opzomeren.”

Volharden

De deelnemers waren het er over eens dat het terrein bij de ingang van de parkeergarage zich uitstekend leent voor een festival. Frank Waanders (foto rechts) van de initiatief nemende stichting De 3 Kearls: “Het doel was om iets nieuws op te zetten en daarin zijn we geslaagd. De grootste spelbreker is het weer. Dat maakt of breekt zo’n evenement."

"Maar we laten ons niet uit het veld slaan. We hopen dat andere groepen in de toekomst mee willen doen en de bedoeling begrijpen. We gaan onszelf wel de vraag stellen of we dit moeten willen. Maar we gaan niet stoppen. Dat hebben we nooit gedaan. We volharden!’ (AJ)