Borhave kwelt vooral zichzelf

Het is en blijft een ongrijpbaar fenomeen in de sport, tot op de hoogste niveaus aan toe. Sterk favoriete ploegen slagen er maar hoogstzelden in zwakke broeders de vooraf verwachte afstraffing te bezorgen. Ook Borhave had zondag last van het euvel. Het begon tegen staartploeg E & O aan een duel dat niet alleen gewonnen moest worden, maar in feite niet verloren kon worden. Het zegevierde uiteindelijk met 30-25 over de tegenstander uit Emmen, maar kwelde een uur lang vooral zichzelf.

Het was een wedstrijd, die voor de thuisclub beknopt kon worden samengevat: de punten binnen, voor het overige snel vergeten. Dat gevoel leefde ook bij Rik Philips, die overigens desondanks in een prima humeur was. Dat echter niet vanwege een fraaie handbalmiddag, maar vooral omdat hij eerder deze week voor de tweede keer vader werd, van dochter Merel. “We hebben het onszelf
onnodig moeilijk gemaakt”, trapte hij ongeveer een open deur in. “Op een gegeven moment moesten we zelfs vrezen voor het Handbal Venlo-scenario, toen we op de valreep nog een punt verspeelden.”

Slordig en ongeconcentreerd
De moeite die het Borhave kostte om de laagvlieger te neutraliseren, openbaarde zich al meteen in de openingsfase. De bezoekers leidden aanvankelijk de dans, al werd de marge nooit groter dan één keer drie treffers. Borhave speelde slordig en ongeconcentreerd en ging ook op die manier om met de meest fraaie mogelijkheden. Assistent-coach Afton Groener had na afloop liefst zestien open kansen geteld, die om zeep werden geholpen doordat de paal of de doelvrouw van E & O succes in de weg stond. “En dan heb ik het nog niet over de ballen die naast het doel gingen.”

Halverwege stond er desondanks een voorsprong voor de thuisclub op het bord: 14-12. Rik Philips: “In de rust hebben we de afspraken herhaald die we vooraf al hadden gemaakt. De dekking mocht wel wat fermer. Ik hoefde geen speelster te vertellen dat die ballen er in moesten, dat wisten ze zelf ook wel. We maakten het net als tegen SEW de week ervoor toch weer te slordig, speelden te wisselvallig. Bij vlagen was het best heel aardig, maar vaak was het ook te afwachtend.”

Aan hand Eva Seiger
Het tij keerde aanvankelijk echter niet. Sterker nog, E & O kwam nog eerst op gelijke hoogte bij 14-14, voordat eindelijk het verschil werd gemaakt. Maar tien minuten voor tijd was er nog altijd niets beslist. Toen de stand 24-22 was. Vooral Eva Seiger (rechts) nam haar ploeg in die fase bij de hand en dat leidde uiteindelijk tot de kloof van vijf doelpunten, waarmee Borhave toch nog ruim won: 30-25.
Rik Philips: “Dit was een wedstrijd waarin we geen punten mochten verspelen. Laten we er dan maar tevreden over zijn dat we dat niet hebben gedaan.”

Eva Seiger zocht naar een plausibele verklaring voor de moeilijke expeditie die Borhave achter de rug had. “Het ene moment gaat het allemaal super gemakkelijk, dan weer zijn we ons geloof kwijt. Op een of andere manier komen we niet genoeg in ons ritme. Het klinkt misschien gek, maar in de kleedkamer hadden we het erover en sommige meiden blijken net als ik best nerveus te zijn geweest. Op zo’n thuiswedstrijd zit toch druk omdat je weet dat je beide punten moet pakken. We waren ook wel boos op onszelf. Maar als je niet lekker in de wedstrijd zit, moet je niet te veel met je hoofd gaan spelen. Gelukkig hebben we op het eind goed druk gezet vanuit het midden en laten zien hoe simpel handbal eigenlijk kan zijn.” (WP)