Muziek, zang en verhalen in Oude Kerk

Het Nieuwjaarsconcert van het Stedelijk Orkest Borne was dit jaar in de Oude Kerk, in het hart van ons dorp. Het orkest zit ook in de harten van de Bornenaren, zoals te merken was aan de geheel gevulde kerk. Het programma was een mengeling van opera-, operette- en moderne muziek aangevuld met zang en verhalen. Een gelukkige keuze, zoals uit de enthousiaste reacties wel bleek.

Alle negen muziekstukken werden door dirigent Jurgen Wentzel met een verhaal toegelicht. Het muziekstuk werd daardoor wel duidelijker.

Een paar orkestleden

Laura Silderhuis, Ellen Beld en Loes Weesink vertelden nagenoeg hetzelfde verhaal over het orkest: “Het is gezellig, we maken muziek en we maken samen muziek. Mooi als je vanaf de eerste noot die je hoort, uiteindelijk samen met de orkestleden een mooi muziekstuk ten gehore brengt. De repetities zijn erg gezellig, we vormen dan een geheel. We gaan goed met elkaar om, we hebben zowel een vriendengroep binnen het orkest maar ook zijn we bevriend met alle leden van het SOB. Alle muziek heeft ook zo zijn charme, we spelen zowel pop als opera.”

SOB familie

Mevrouw Maria Kommelt (foto rechts) is al vanaf het begin bij het orkest: “Ik was majorette en ik heb mijn man bij het orkest leren kennen. Nu zijn we al 42 jaar, bijna 43 jaar getrouwd. We hebben drie zoons en we zijn allemaal bij het orkest betrokken. Mijn man speelt dwarsfluit en piccolo, mijn zoons altsax, bariton en trompet. Ik houd me op het ogenblik bezig met de opnames bij het orkest.

Mijn man Rob verzorgt een website `www.robsarchief.nl` en daar staat veel over het orkest op.”

Nu bedient een zoon de camera. Spelen kan hij niet zo goed meer na een mountainbikeongeluk die hem het volledige gebruik van de rechterhand heeft gekost. Maar zo blijft de hele familie wel bij het orkest betrokken, een echte SOBfamilie.

Solisten

Sopraan Charlotte Winkelhorst ( foto rechts) had de solopartij in vier van de negen stukken. Vilja, een operettelied, O Mio Babbino Caro, een operalied, Somewhere, een musicallied en tenslotte Gabrielle’s Song, een lied uit een film. Samen met het orkest liet ze een scala van haar kunnen horen. Soms wat lastig bij het geluid van het orkest, vooral bij het laatste lied. Bewonderenswaardig was wel dat bijna iedere lettergreep verstaanbaar was.

Margot Vermeulen (foto rechts) vertelde het verhaal over de koning die geen zin meer had om zijn verjaardag op de gebruikelijke manier te vieren. Ondanks het feit dat zijn vrouw alles in het dorp tot in de puntjes voorbereid had, baalde de koning. Totdat hij per ongeluk in het blaasorkest terecht kwam. Toen werd zijn verjaardag een groot feest met bier en bitterballen.

Ook Pompeï, een samenspel van verteller en orkest was goed opgebouwd. Normaal gesproken zou de verteller tijdens het spelen van het stuk het verhaal vertellen. Dat ging moeilijk dus werd besloten het Pompeïverhaal in drie stukken te knippen, te vertellen en de aanvullende muziek later te spelen. Dat pakte wonderwel goed uit. Beide onderdelen versterkten elkaar.

Via het Borns Kleinkoor is ze bij het SOB terecht gekomen. Het vergt veel van de musici om anderhalf uur in de instrumenten te blazen. Pauze leidt ook af dus is een verhalenverteller als rustpunt een goede vondst.

Margot Vermeulen heeft een opleiding in de Nationale Vertelschool in Utrecht gevolgd. Momenteel studeert ze aan de Woord, Muziek en Dansacademie in Antwerpen. Daar verdiept men zich nog meer in stem en geluiden, mimiek en interactie met het publiek.

Tenslotte

Na afloop krijgen de solisten en koster Marianne Schipper een bloemetje en worden de aanwezigen uitgenodigd voor een hapje en een drankje in het repetitielokaal aan de Burenweg. Het Nieuwjaarsconcert kan geslaagd worden genoemd. (AM)