Hoofdrol voor Tonnie Keijzer

In de onderlinge competitie op vrijdagavond bij de Bornse Dam Vereniging zat Marinus Bosman stil en geconcentreerd achter het bord. Op knappe wijze profiteerde hij van de zwakheden in de stelling van Fons ten Broeke. Marinus Freriks stond dik gewonnen tegen Loes Grooters, maar hij liet de partij nog remise lopen. Loes verklaarde na afloop dat ze zich eigenlijk schaamde omdat ze zo onverdiend nog een puntje had gescoord. Michiel Hagreis had geen kind aan Tonnie Keijzer die blijkbaar al met zijn gedachten bij de grote wedstrijd was, die een dag later voor de beker gespeeld zou worden. Arie Hanegraaf speelde een prima partij tegen Henk de Lange, maar uiteindelijk bleek de centrumstand van Henk toch sterker te zijn dan het randspel van Arie.

Bekerverdriet

Bekerverdriet was er voor Nico Rosink. Hij had een remisestand op het bord tegen Yuen Wong, maar hij ‘ging door de klok’, het vakjargon voor tijdsoverschrijding. Peter van Esch had niets aan zijn remise tegen Jan Koerselman. Deze degelijke speler gaat door naar de volgende ronde.

The special one

Zaterdag werd er een streekderby gespeeld tussen EDC Enschede en BDV Borne. Door iemand in de wandelgangen aangeduid als ‘The special one’. Gertjan Kolsté won al snel via een zogenaamde ‘Haarlemmer’, maar Leo Springer werd vastgezet in een zogenaamde hekstelling en kwam er niet meer aan te pas. Anton Jurg won zijn partij op slimme wijze maar Frank Eektimmerman bouwde het verkeerd op en moest in een nederlaag berusten. Roelof Jan de Haan had winstkansen maar liet het remise lopen en Jan Bosch bezweek onder de dreiging van een Russisch kanon.

Michiel Hagreis wist heel knap een sterke tegenstander op remise te houden, maar een teleurstelling lag in het verschiet. De stand was 10-8 en de laatste partij leek remise te worden. Sommige Enschedeërs vierden al een feestje maar Tonnie Keijzer is typisch een man van de lange adem. Zijn tegenstander zat in tijdnood en ging jammerlijk in de fout en zo werd het toch nog 10-10.