Verkiezingen voorbij, hoe verder?

De verkiezingen zitten er op, de winnaars hebben hun feestje gevierd en de verliezers likken hun wonden. Het proces van formatie kan beginnen. Zaterdagmorgen kwamen de partijen bijeen om te praten hoe een en ander handen en voeten gegeven moet worden. Als lijsttrekker van de grootste partij nam Bert Oude Lansink (CDA) het voortouw. “We voelen ook de verantwoordelijkheid naar Borne, maar realiseren ons dat we het met alle zeven partijen moeten doen. Zouden we er goed aan doen om door een ‘verkenner’ af te laten tasten waar de overeenkomsten liggen en waar de verschillen?” Het zou een verkenner van ‘naam en faam’ moeten zijn, bijvoorbeeld iemand als Jeroen Goudt die ook bij de vorige verkiezingen werd ingeschakeld. Een voorstel waar iedereen wel mee in kon stemmen.

Raadsprogramma

Vier jaar geleden werd voor het eerst gewerkt met een raadsprogramma; een agenda waar de hele gemeenteraad achter kan staan, met actiepunten voor Raad en College. Daarna volgde de formatie van de coalitie en het collegeprogramma, voor de onderdelen waarop dan maar bij meerderheid besloten zou moeten gaan worden. Een niet zo eenvoudig proces, alhoewel bij nadere bestudering bleek dat de verkiezingsprogramma’s van de diverse partijen toen vooral veel overeenkomsten kenden. De gemeenteraad was er bijzonder trots op. Allemaal heel modern en het gaf ‘bestuurlijke rust en stabiliteit’. Maar was het wel zo’n succes?

Kanttekeningen

“Wij zijn absoluut positief over een raadsprogramma”, zei Michel Kotteman (GB90). “Het liefst nog uitgebreid met een samenlevingsagenda.” Feit blijft dat wat vier jaar geleden ambitieus begon slechts voor een relatief klein deel in de praktijk z’n beslag heeft gekregen. “Het raadsprogramma was te ambitieus en te detaillistisch. Daar moeten we van leren”, meende Ernst Janssen (D66). En ook Mieke Visser (SP) dacht dat het beter anders kon. “We moeten met een raadsprogramma niet alles dichttimmeren, maar ook veel ruimte geven voor initiatief van de burger. Op hoofdlijnen, ja, maar daarbinnen moet ruimte komen. Bovendien zou er een prioritering aangegeven moeten worden.” Anka Jacobs (VVD) was het met Visser eens. “Zeventig procent is niet af. We moeten toch concluderen dat dit niet de juiste aanpak is geweest. Wellicht moet het allemaal wat minder.”

Uit 'verkiezingsmodus'

En in hoeverre zitten de partijen eigenlijk op één lijn? Het idee leeft dat de verschillen dit keer groter zijn en de standpunten harder. Voor een gezamenlijk beleid op inhoud, zullen er eerst wat noten gekraakt moeten worden óf bepaalde dossiers in een hoog abstractieniveau blijven hangen om de onderliggende verschillen te omzeilen. En de lijsttrekkers zullen uit hun ‘verkiezingsmodus’ moeten komen, het verbale geweld achterwege laten en de discussie op inhoud voeren. Zaterdagmorgen was de sfeer in ieder geval nog niet zodanig dat het er op lijkt dat de neuzen snel dezelfde kant op staan. Werk aan de winkel voor een verkenner. (AJ)