Dijkhuis op de kop gezet

De Toet’nbloazers, de Angorageiten, de Melbuulkes en de Kolkleu uit Hertme zijn haast voltallig aanwezig bij de carnavalsavond in Het Dijkhuis. “De Kolkleu zijn dit jaar voor het eerst, daar zijn we blij mee”, zegt medeorganisator Gerda Welberg. Het werd een feest: je kunt het aan de gerenommeerde carnavalsverenigingen wel overlaten om de stemming erin te brengen.

Organisatie avond

Marleen Franke en Gerda Welberg zijn de grote organisatoren. Gerda Welberg viert ook een soort jubileum: “Ik doe het nu al voor de 22e keer. In de carnavalswereld is dat een heus jubileum. Ik bel bijtijds de carnavalsverenigingen wanneer zij kunnen en dan vraag ik ook of zij optredens verzorgen. Dat is gelukkig dit jaar weer gelukt. Maar ook werknemers en vrijwilligers treden op,” zegt zij.

Feest

René Morshuis van de Sokkies praat de avond op zijn eigen, vrolijke wijze aan elkaar. Hij kondigt de diverse optredens aan. Erna de non verzorgt het eerste optreden met haar “zusters” aan de arm “There is an ocean so deep” klinkt het treurig.

De Wollies (Angorageiten) uit Tirol brengen ons naar hun mooie land. Of ze in Tirol ook Hollandse klompen dragen is de vraag. De Alpenzusjes Jennie en Ingrid zingen gloedvol hun lied, gevolgd door Margriet en Wilma die carnavalsstad Rio bezingen. Carnaval komt daar vandaag niet aan te pas. De Sokkies brengen hun bekende liederen en zij brengen de zaal in beweging, een korte polonaise danst voor de pauze door de zaal.

De advocaatjes

Natuurlijk is een feestavond niets zonder de bekende advocaatjes met slagroom. Voor degenen die daar niet van houden, is er wel wat anders. De drankjes gaan er gretig in na de inspanning van de polonaise. Ook de hapjes vinden hun weg wel.

Na de pauze

Niet alleen de voordrachten zijn een feestje: er is ook een jarige in de zaal. Mevrouw Rol is 94 jaar geworden en ze wordt hartelijk toegezongen door de hele zaal. Dan is de beurt aan Engelien en Moniek, ofwel de zussen Mus en Zus. Naast het liedje `Twips, Twips, Twips brengen zij ook een conference in het Twents.

Lars en Gijs (foto rechts) van de Angorageiten betreden dan het podium. Het Duitse lied `Du` staat op hun repertoire. Ze zingen met zoveel enthousiasme dat een schare dames het podium opstormt en meedanst. Ze zingen ook prachtig vals, maar dat deert niemand.

Een van de klapstukken van de avond is het optreden van Gerda Welberg als de jonge Danny de Munk. Haar “Ik voel me zo verdomd alleen” brengt haast de tranen bij eenieder in de ogen. Ook uit Afrika komt een delegatie. Linda Mensink en Ann Kollen laten op een paar bekende liedjes uit de Lion King zien hoe ze in Afrika dansen.

Polonaise

De Sokkies sluiten de avond weer af en zonder polonaise kan dat niet. Bijna alle bewoners worden onder de arm genomen en dansen met de Raden van Elf, de Dansmarietjes, de Dames van de Toet’nbloazers, de vrijwilligers en de verzorgers door de zaal. Of het nu met de rolstoel is, de rollator of wat onzeker lopend: het geeft allemaal niets. Met stralende gezichten dansen en lopen ze mee. Het is weer een mooie afsluiting van een zeer geslaagde avond. (AM)