De Dakar Rally in Saudi-Arabië eist z’n tol. Na vijf etappes is Mirjam Pol nog maar één van de weinige Nederlandse motorcoureurs in de race. En ook bij de topcoureurs vallen ze één voor één uit. Het deelnemersveld is, vóór de rustdag al, behoorlijk uitgedund. In het team van Mirjam is het aantal deelnemers ook al met meer dan de helft ingekrompen. “Ik ben blij dat ik mij elke dag bij de Medicals kan melden om mij goed los te laten masseren want tjonge, tjonge wat een klappen krijgt zowel mijn motor als mijn lichaam te verduren, zeg. Zelfs de rijders in de trucks geven aan dat dit terrein wel heel erg zwaar moet zijn voor de motorrijders”, aldus Mirjam.
Goede vierde dag
Mirjam Pol startte op dag vier als nummer 96. Deze etappe stond van tevoren als een ‘hele zware’ in de papieren en ook bij Mirjam was de special aangekruist als een pittige. En dan wil je niet achter in het veld moeten starten. Maar ze wist de knop om te zetten en gebruik te maken van haar ervaring, nuchtere kijk op situaties én slim rijden. “Doordat ik achterin startte moest ik erg veel voorgangers inhalen. Door de harde wind ging dat prima want ik kon parallel rijden naast een andere rijder waardoor ik weinig risico’s liep en de snelheid er prima in kon houden. Het zat me deze etappe allemaal mee.” Het was een zware etappe maar het resultaat mag er zijn; als nummer 96 starten en finishen als nummer 51.
Fysiek zware vijfde etappe
De vijfde etappe finishte Mirjam als 59ste en ze was kapot. “Na zo’n dag als vandaag ben ik gebroken. Het is heel zwaar terrein en dat vraagt heel erg veel van mijn lichaam. Natuurlijk is het landschap en het terrein prachtig en vernieuwend maar voorlopig ben ik enkel bezig om stenen te ontwijken en de schade zoveel mogelijk te beperken. En dat is Dakar, ik weet het, de zwaarste rally ter wereld, maar mijn lichaam is het daar nog niet zo mee eens! Vandaag was echt een dag dat het op kracht aankwam, fysiek werd er behoorlijk veel gevraagd. Op deze ondergrond kon je geen lijn houden en moest ik continu corrigeren en springen."
Pol: "In deze etappe zaten wel duinen maar het zijn andere duinen dan wij kennen in Zuid-Amerika. Niet zo hoog maar wel levensgevaarlijk. De achterkant van zo’n duin is ineens weer helemaal vlak en daar ging het bij mij vandaag ook even helemaal fout! Ik klapte vol op mijn navigatie-apparatuur en mijn Sentinel brak af. Daardoor ontving ik geen waarschuwingssignaal meer als er een snellere deelnemer in wilde halen. Dat is ook niet zo lekker voor je koppie, want daardoor rij je toch onrustiger! Maar goed, ik ben er nog, geef me niet zomaar gewonnen, verder ben ik er nog gewoon”, grapt ze.
Morgen wordt een hele lange dag, met heel veel kilometers ook aan verbinding en is de special een heel snel parcours. In het bivak is het team bezig haar motor beter aan te passen aan de omstandigheden, waardoor de motor hopelijk wat stabieler wordt op deze ondergrond.
foto’s: © FOTOP
© BorneBoeit. Op onze artikelen en beeldmateriaal rust copyright.
Voor meer informatie raadpleeg de spelregels.