Mirjam Pol is er even klaar mee

Alhoewel de finish voor Mirjam Pol in zicht komt (komende vrijdag is de laatste etappe) is de Bornse na de negende etappe dinsdag niet blij. “Het was een moeizame dag, het eerste gedeelte was zwaar, ook fysiek, met veel stenen. Daar hadden ze al voor gewaarschuwd, het was ‘Morocco Style’, zeg maar. Ik kwam er niet lekker in, het kostte me allemaal heel veel moeite." Toch finishte ze als 45ste, een hele goede prestatie van de enige Nederlandse vrouwelijke motorrijder. Ze blijft mooi constant rijden en dat levert haar uiteindelijk ook een 45ste plek op in het algemeen klassement.

Eén minuut straftijd

Mirjam: "En tot overmaat van ramp heb ik te hard gereden! Ik reed in een 20-kilometerlange speedzone waar we maximaal 90 km mochten, dat ging goed maar… die ging weer over in een speedzone waar we maar 50 km mochten, en dat zag ik te laat.” Uiteindelijk kreeg ze één minuut straftijd, maar die had geen gevolgen voor haar startpositie vandaag, waarin een lange special op het programma staat, die eindigt in het marathonbivak en dan is het prettig om zoveel mogelijk energie te besparen en te verdelen.

Het is altijd afwachten waar je terechtkomt in zo’n bivak. Eén ding is echter een zekerheid: de deelnemers moeten het doen zonder assistentieteam en technische ondersteuning. Mirjam dinsdagavond: “Ik ben mijn marathontas aan het pakken, we hebben een grote gele zak gekregen van de organisatie waar ik mijn naam en startnummer op moet zetten. Morgen moeten we voor vertrek de grote gele zak inleveren bij de organisatie. Wij krijgen een slaapmatje en een tentje en that’s it. Slaapzak, kleding, toiletspullen en dergelijke moeten we meegeven. Ik denk dat we echt in een bivak, midden in de woestijn, terecht komen.”

‘Mijn lip en binnenkant mond zijn helemaal kapot’

Als ze vandaag rond de middag als 33ste het bivak bereikt, zegt ze: “Ik ben verschrikkelijk blij dat het tweede deel van de special werd gecanceld. Op kilometer 4 zag ik al een helikopter bij iemand die eraf gegaan was. Het was één grote valpartij, leek wel. In de buurt van kilometer 120 ging het ook mis met een rijder. Ikzelf ging er kilometer 118 heel ongelukkig af. Mijn lip en binnenkant mond zijn helemaal kapot maar vooral mijn bovenbenen zijn heel pijnlijk. De motor is wel oké. Ik moet nog wel terug naar de organisatie omdat mijn sentinel los zit, ik denk dat ik die heb geraakt. Die moet opnieuw bevestigd worden.”

Aan alles is te merken dat Mirjam er even klaar mee is. Ze rijdt zo snel mogelijk door, het bivak in om zich door de medics na te laten kijken en zoveel mogelijk rust te nemen. Een goede klassering betekent dus niet altijd vreugde aan de finishstreep. Het is vooral een kwestie van zoveel mogelijk rust nemen en goed voorbereiden op de etappe van morgen.

foto's: © FOTOP