Zwanenhof bereikt nieuwe fase

Voor de buitenwacht lijkt het wellicht alsof de herontwikkeling van het ooit zo vermaarde De Zwanenhof en het iets verderop in aanbouw zijnde zorghotel vrijwel stilliggen. Het is immers alweer bijna twee jaar geleden dat de eerste geluiden waarin het complex in de nabije toekomst wellicht een geheel nieuwe functie zou kunnen krijgen hoorbaar werden. Een functie waarin zorg en alles wat daarbij komt een centrale rol zou kunnen gaan vervullen. Bouwbedrijf Bramer en bouwcombinatie Merwestreek zochten daarin een samenwerking met de uit Groningen afkomstige Ronald Helder die als een soort van ‘bouwpastoor’ de kans kreeg de contouren hiervoor verder in te kleuren. Een tussenstand…

Schotjesdenken

“Ik kan me goed voorstellen dat mensen denken dat onze plannen ietwat stil zijn komen te liggen”, zo trapt Ronald Helder af. “Niets is echter minder waar. Achter de schermen is er de afgelopen twee jaar enorm veel gebeurd. Toen ik hier kwam, opperde ik het plan om met meerdere partijen een soort van integrale ‘zachte zorg’ organisatie neer te zetten, waarin het schotjesdenken en -werken verdwenen zou zijn. Waarin tal van disciplines met elkaar samenwerken om de zorg voor de cliënt tot de kern, zijn of haar welbevinden, te kunnen terugbrengen.”

Dat idee moest even landen en vergde overleg. Heel veel overleg zelfs, want bestaande structuren te doorbreken, bleek geen eenvoudige opgave. Toch kreeg Helder al snel heel veel handen op elkaar, al gooide corona natuurlijk het nodige zand in de inmiddels draaiende motor. “De zorg had wel even andere zaken aan haar hoofd dan mee te denken over een nieuw soort zorgverlening. Heel begrijpelijk. Maar ondertussen zijn we wél doorgegaan. Zo zijn de lijnen met de (regionale) opleidingsorganisaties als ROC van Twente, Saxion en zeker ook de Universiteit Twente verder verankerd en is bijvoorbeeld de eerste partij (AT.groep, red) binnenshuis. Ruim twintig mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt vinden hier hun dagelijks emplooi met tuinonderhoud en restauratieve en facilitaire werkzaamheden, terwijl we over enkele maanden de eerste mensen hopen te kunnen ontvangen die hier tijdelijk komen voor hun verdere herstel”, zo vertelt hij.

‘Het is hier geen ganzenborden’

Maar ook invloeden van buitenaf bepalen mede de voortgang van de in ontwikkeling zijnde plannen. Zo waren er de bezwaren en procedures rondom het in aanbouw zijnde zorghotel en zorgden de mogelijke ontwikkelingen rondom het voormalige AZC en het nog aan te leggen tracé van de Vloedbeltverbinding voor een gedeeltelijke pas op de plaats. Helder: “Het grijpt nu eenmaal allemaal in elkaar en dus moeten we met alle aspecten rekening houden.” Peter Leferink van bouwbedrijf Bramer beaamt de woorden van zijn bouwpastoor. “Gelukkig hebben we hier de ruimte en de middelen om dat wat we met elkaar voor ogen hebben te realiseren. En dan duurt het maar even iets langer. Maar één ding staat vast: het is hier geen ganzenborden. We gaan niet terug naar af!”

Voor wat betreft het zorghotel vertelt Leferink dat het ketencomplex binnenkort verwijderd zal worden. “Het gebouw is inmiddels wind- en waterdicht en dus vooralsnog ook geen bouwplaats meer. Op het moment dat we precies weten wat de invulling van het opvallende gebouw zal worden, zullen we onze werkzaamheden daar weer opstarten en alles volgens contractering gaan afbouwen.”

Inzet beloond

Enkele dagen geleden zette Helder zijn handtekening onder de klaarliggende koopakte. “Nu kan ik los”, zegt hij met een glinstering in zijn ogen. ”De inkleuring van alles kan nu echt beginnen”. En Leferink: “De ideefase hebben we inmiddels achter ons gelaten. Nu zijn we in de realisatie aanbeland, kunnen we verder investeren in het oude gebouw en lijkt het erop dat ons geduld, maar vooral ook de inzet van enorm veel partijen, wordt beloond.”

De euforie die Helder bij zijn aantreden in 2020 tentoonspreidde blijft dan ook onverminderd groot. “Ik ben nog elke dag diep onder de indruk van de wil van alle betrokkenen om van De Zwanenhof een uniek centrum te maken. Een centrum dat, net zoals in het verleden, plaats biedt aan conferenties en bijeenkomsten, waarin zorg en alles wat daar omheen hangt op een geheel nieuwe wijze gestalte krijgt en waarin uiteindelijk het individu de lachende derde is. Of het nu een patiënt is, een huisarts, fysiotherapeut, verpleegkundige of verzorger, een onderzoeker of student, een deelnemer aan een congres of iemand met een afstand tot de arbeidsmarkt. Allemaal proeven ze straks het open karakter van De Zwanenhof, waarin een opperste transparantie de crux moet zijn,” besluit hij. (BM)

Luchtfoto’s De Zwanenhof: © Dirk de Graaf