Dennis Wilt heeft zijn ‘dikke kers’ te pakken

Voor Dennis Wilt was de maandagavond uitgezonden aflevering van Expeditie Robinson een van de (voorlopige) hoogtepunten. Hij slaagde er al peddelend en zandzakjes gooiend in de proef te winnen en zich daarmee een plek te veroveren op Winnaarseiland en zich voor één nacht te kunnen laven aan een matras en een mand vol hygiënische spullen. “Man, man… wat voelde dat hemels na 26 dagen afzien. Natuurlijk heb je liever een vette vis dan een badhanddoek, maar toch…”

Leerzame ervaring

De 52-jarige Bornse weerman ziet zijn deelname aan de tv-survival als een enorm leerzame ervaring. “Vanaf dag één ga je heel diep. Je hebt honger, slaapgebrek en staat oog in oog met alle uitdagingen van een onbewoond eiland. Daar komt bij dat je optrekt met twintig andere mensen die je voordien niet kende. Dat is dus aftasten. En zo kunnen er ook wrijvingen ontstaan.”

Een van die wrijvingen was zijn aanvaring met Devrim Aslan, een aantal afleveringen terug. “Ik had sterk het gevoel dat hij de kantjes eraf liep. En daar zeg ik dan wat van.” Toch betekent het niet dat hij nu op voet van oorlog leeft met de inmiddels naar huis vertrokken deelnemer. “Nee hoor, ik heb een hele goede klik met Devrim. Hij is alleen nog jong en moet het leven nog ontdekken.” Een klik die overigens binnen het gehele team Oranje, waar Dennis tot aan de samensmelting deel van uitmaakte, goed was en nog steeds is. Zo is het Oranjeteam inmiddels al eens in Borne geweest, waar ze bij Wilt thuis hebben gegeten.

Ingewikkelder

Naarmate de survival vordert, wordt het volgens Dennis ook allemaal wat ingewikkelder. “In het begin ga je puur voor het spel. Ik had me heilig voorgenomen niet als eerste naar huis te moeten. Maar na twee weken denk je: dit is ook wel lekker en vervolgens zie je uit naar de samensmelting. Telkens weer doorgaan dus. Ja, tot aan het gaatje. Tegelijkertijd kom je steeds dichter bij je tegenstanders en je gaat ze onwillekeurig meer als vriend zien. Je deelt zaken met elkaar, vertelt over je leven en wat je zoal bezighoudt.”

Als voorbeeld hiervan noemt hij de aflevering van enkele weken geleden waarin hij met tranen in de ogen Chatilla van Grunsven vertelde over zijn veel te vroeg overleden zoon en wat dit alles met hem deed. Maar ook noemt hij de aflevering van maandagavond waarin de stoere Niels Oosthoek aankondigde naar huis te willen om zijn zoon weer te willen zien. Dat zijn eigen vader twee jaar geleden overleed en dat hij vooral meedeed om hem trots te maken. “Dat hakt er allemaal wel in”, aldus Dennis.

‘Dat heb je goed gedaan pap’

Maar voor het overige was het maandagavond dus vooral genieten voor de Bornse deelnemer. “Je bent als 52-jarige wel aan het strijden met veelal jongere deelnemers, terwijl je lichamelijk aftakelt en veel te weinig voedingsstoffen krijgt. Toch voel je helemaal niets meer als je zo’n proef ingaat en dan ga je maar voor één ding. En dat is winnen. Als het dan ook daadwerkelijk lukt en je met de ketting om je nek staat, ja dan krijg je vleugels en heb je de dikke kers op de taart te pakken.” Tijdens de uitzending liet hij zich ontvallen dat hij straks op de bank thuis wilde zitten en dat de kinderen dan zouden zeggen: ‘Dat heb je goed gedaan pap’. “Nou, ik kan je vertellen: we hebben genoten gisteravond en ze waren trots hoor!”

Hoe het tot 19 december, de dag van de finale, allemaal verder gaat, daar kan Dennis Wilt uiteraard nog helemaal niets over vertellen. “Ik heb het moment van samensmelting bereikt, en alles wat daarna komt zie ik vooral als bonus. Daardoor sta je er ook relaxter in, en is het niet langer een kwestie van moeten maar vooral van willen. Wat je nu ziet is mijn echte ik. Ik ben nog steeds de verbinder die gesteld is op relaties en vertrouwen. Al dien je, hoe verder je komt, ook steeds meer voor jezelf te kiezen. Een heel leerzame worsteling.” (BM)