NEO-WVV eindigt onbeslist

Het uitgangspunt voor het belangrijke duel NEO-WVV was helder: de winnaar zou blijven meedoen in de strijd om de titel, bij een remise zou de aanwezige selectie van TVC’28 de lachende derde zijn, hetgeen uiteindelijk het geval bleek te zijn, hoewel dat een dag later alweer anders bleek te zijn door de 2-2 van de koploper in Dalfsen.

Bovenliggende partij

Na een eerste kans via Jasper Scholten, wiens lob net te kort was, was WVV wat sterker in de beginfase, makkelijk combinerend vanuit de (ook fysiek) sterke defensie. Martijn Delger was twee keer gevaarlijk met schoten, maar zijn vizier stond te hoog. In het tweede deel van het eerste bedrijf was NEO de bovenliggende partij en het leverde ook een aantal kleine kansen op. Een schot van Wessel Bom ging voorlangs en Stef Rompelaar raakte een voorzet van Ron Spoler net niet goed genoeg. In de laatste paar minuten kon doelman Lugies een voorzet van Wessel Bom nog net wegtikken en schoot Jasper Scholten rakelings over vanuit een lastige hoek.

Voor WVV kreeg Ivar Bruins vlak voor rust ook nog een behoorlijke kopkans, maar hij schampte de bal slechts en was daardoor ongevaarlijk. Veel belangrijker voor WVV was echter de tweede gele kaart voor Martijn Delger. Na een wat lomp opgelopen eerste kaart was de tweede, voor een gestrekt been, wellicht wat ongelukkig, maar zette wel de toon voor het kaartenbeleid in de tweede helft.

Elf tegen tien

Met elf tegen tien begon de tweede helft zoals verwacht. WVV veelal op eigen helft en zich in die fase beperkend tot counters die in de eerste 20 minuten totaal niet uit de verf kwamen. NEO speelde erg voorzichtig en het duurde dan ook een tijdje voordat er kansen te zien waren. Eerst was het Ron Spoler die nipt naast schoot en vlak daarna had Mauro Lohuis een fraaie volley in huis die rakelings overscheerde.

Het kaartenfestival ging echter onverdroten verder en Rick ten Tusscher werd daarvan de dupe. Na een eerste gele prent die nauwelijks een overtreding was, gleed Ten Tusscher half uit op het middenveld en raakte daarbij zijn tegenstander. Opnieuw geel en hij kon inrukken. Zo’n 20 minuten voor afloop viel dan toch de 1-0. Een lange aanval eindigde met een voorzet op maat van Wessel Bom die door Jasper Scholten fraai diagonaal werd ingekopt.

Uitstel van executie

Meteen na de aftrap kwam WVV bijna op gelijke hoogte. Een dieptepass kon nog net verdedigd worden door Coen ten Tusscher, maar de daaropvolgende kanonskogel van Ivar Bruins zou onhoudbaar geweest zijn, ware het niet dat hij millimeters naast ging. Het bleek uitstel van executie, want een op het oog ongevaarlijke aanval werd simpel onderschept door Wessel Bom. De linkerverdediger had er echter niet op gerekend dat Lars Wiekens in zijn rug kwam, hem de bal afsnoepte en subtiel kon afronden: 1-1.

Een misverstand tussen Coen ten Tusscher en Thijs Terhalle leverde een paar minuten later bijna de 1-2 op, maar de jonge verdediger kon de situatie gelukkig nog redden. Met drie nieuwe aanvallers probeerde Michel Steggink het tij te keren en dat lukte nog bijna ook. Een puntgave voorzet van Kevin van der Brug werd door Twan Weghorst op de paal gekopt voor de uitkomende Lugies.

Negen keer geel, drie maal rood

Het slotakkoord van het duel was weer voor arbiter Arends die de voor Mats Velner ingevallen Kevin Roesink vlak voor het einde een directe rode kaart uitreikte. Ook hier wezen de beelden uit dat die straf te fors was en geel op zijn plek was geweest. Met negen gele en drie rode kaarten eindigde NEO-WVV derhalve in een remise. Op basis van het aantal kaarten zou je een slagveld hebben moeten zien, maar niets was minder waar.

WVV en NEO blijven op het vinkentouw, want de voorsprong van TVC is nog steeds maar twee punten en de Tubbergenaren laten ook hier en daar punten liggen. Op 14 mei gaat NEO op bezoek bij Gomos in Norg.

foto's: © Jaap Engelsman