`Dit werk mag gezien worden`

“Als de handen niet meer kunnen, dan is de beleving belangrijker dan het resultaat.” Onder dit motto wordt veertien dagen lang het werk van cliënten dagopvang Dijkhuis in het kleine Atrium geëxposeerd. Rosa Bosch (foto bovenaan) verzorgt, samen met medewerksters Astrid en Kum, de schilderactiviteiten op de donderdagmorgen in Het Dijkhuis. Al langer bestaat het plan een expositie van de werken te organiseren. Nu is het zover.

Hoe zijn ze begonnen?

Rosa Bosch geeft aan: “Een dame was halfzijdig verlamd, zat in een rolstoel. Ze was altijd zeer creatief en de activiteitenbegeleiding vroeg zich af hoe ze haar gelukkig kon maken. Ze bleek nog te kunnen schilderen. Zo startte de donderdagochtend en van lieverlee sloten zich meer mensen aan. Momenteel komen zo'n negen mensen op donderdagmorgen bijeen, meest bewoners en een bewoner komt vanuit de verpleegafdeling. Alle werken die hier hangen zijn eigendom van de bewoners. Het werk is zeer verschillend en we hebben ook schilderijen of werken die met de volledige groep zijn gemaakt. Een werkstuk, de achterkant van dieren, is getekend en opgevuld met gescheurde servetten. Als je dat zo zegt, vraag je je af of het wat geworden is. Maar oordeel zelf, het is een mooi werkstuk geworden. Ik moet ook zeggen dat we zonder vrijwilligers dit werk niet kunnen doen.”

Kunstenaars aan het woord

De heer Gerard Nijhuis was in zijn werkzame leven leraar handenarbeid aan het Jacobus College in Enschede. “Het is mijn lust en mijn leven om te tekenen. Ik maak pentekeningen maar ook werk ik met krijt (foto rechts) en met het potlood. ”Op de vraag of hij ook met Oost-Indische inkt werkt zegt hij : “Dat wil ik wel, maar ze hebben geen inkt hier.” Zijn aanwezige kleinzonen zeggen dat zij op school wel inkt hebben en dat opa binnenkort weer inkt krijgt.

'Mijn moeder werd boos'

De heer Robbert Vulpen maakt grote en kleine mozaïeken. “Ik werk iedere dag aan een mozaïek. Ik ben begonnen toen ik 13 jaar was. Ik liet wat stuk vallen, mijn moeder werd boos en ik plakte wat stuk was weer aan elkaar. Dat was het begin. Nu werk ik ’s morgens en ’s middags een uurtje aan een mozaïek. Over de vissen heb ik anderhalf jaar gedaan. Over de kleintjes doe ik een maand. Op de dagopvang werk ik met steen, op mijn kamer met glas.”

Het verhaal van de heer Jan Bonvanie

In de tentoonstelling hangen opvallend mooi ingelijste en mooi geschilderde aquarellen. De werken zijn van mevrouw Tonny Bonvanie. “Mijn vrouw is in oktober overleden, maar ik wil toch dat haar werk hier hangt. Ze was zo creatief, ze kon alles. Ze schilderde, maakte beelden, poppen, 3D kunstwerken en werkte met hout. Ze gaf ook les aan generaties Bornenaren. Als we door het dorp liepen, groette iedereen haar."

"Ik liet haar lekker creatief werken en ik deed dan het huishouden. We hadden er alle twee plezier in. We waren 64 jaar gehuwd, ons 60-jarig huwelijksfeest hebben we nog groots gevierd. Van haar mooiste schilderij dat nu bij mij in de kamer hangt, hebben we een foto gemaakt en op haar rouwkaart gezet. Ik ben heel blij dat we dat gedaan hebben.”

Rosa Bosch bij de opening

“We zijn van mening dat creatieve activiteiten goed zijn voor de gezondheid, je wordt er blij van. Ook is creativiteit goed voor de concentratie, de fijne motoriek, het vermindert stress, je krijgt er doorzettingsvermogen en zelfvertrouwen van. Het is ook een uitdaging, de mensen zijn verbaasd als ze merken wat ze kunnen. We kunnen nu al zeggen dat de tentoonstelling een succes is. Niet alleen de schilderijen, maar ook het creatieve breiwerk rondom de pilaar. Ik dank u voor uw komst.”

Van Astrid krijgt Rosa Bosch een bloemetje voor de inspanningen die zij geleverd heeft. De voorbereiding vroeg veel tijd, inzet en doorzettingsvermogen. Bij de kunstwerken hangen foto’s van de kunstenaars en hun motivering. (AM)

Groepswerk creatieve dagopvang Dijkhuis