Steenuiltjes laten zich ringen én bewonderen

Al twaalf jaar hangt er bij Wim Jansen een nestkast voor steenuilen op het erf. Met wisselend succes. Vorig jaar werd het mannetje van het stel dat er een gezinnetje wilde stichten waarschijnlijk door een sperwer te grazen genomen, waardoor het vrouwtje gedwongen werd het nest te verlaten om zichzelf in leven te houden. En het jaar daarvoor moordde een steenmarter het jonge gezinnetje steenuilen uit. Maar tot grote vreugde van Jansen lijkt het dit jaar goed te gaan en zullen vier jonge steenuilen binnenkort uitvliegen. Of drie, want met één uiltje gaat het niet zo goed.

Nakomertje

Dat bleek tijdens het ringen van de vogels, waarvoor Jan Blokhuis en Leonard Rouhof van de Stichting Hofvogels zaterdag naar het erf waren gekomen. Er werd vakkundig geringd, gewogen en gemeten. De steenuiltjes, inclusief de nog ongeringde moeder lieten het gewillig toe. Drie van de pullen, zoals jonge steenuilen genoemd worden, zagen er blakend van gezondheid uit en kijken met hun prachtige heldere ogen energiek de wereld in, maar het vierde uiltje was duidelijk een stuk kleiner en bleek ook een pootje gebroken te hebben. “Een nakomertje”, weet Jansen, want met webcams houdt hij het nest in de gaten en had meegekregen dat pas enkele dagen later het laatste uiltje uit het ei was gekomen. “We maakten ons er al een beetje zorgen over.”

Webcams

Jansen en zijn gezin vinden het leuk om de belevenissen van ‘hun’ steenuiltjes te volgen. “We kijken iedere dag en doen ons best om de omstandigheden zo goed mogelijk te houden.” Zo is het van evident belang dat er voldoende voedsel in de buurt is. “In het begin zijn een paar meikevers per dag genoeg, en daar hebben we er hier genoeg van, maar op een bepaald moment zijn er meerdere muizen per dag nodig om het uilengezinnetje te voeden. Met de buurman hebben we overlegd dat hij zijn stuk land zou maaien, zodat de muizen voor de ouders makkelijker te vangen zijn.”

Jansen houdt een dagboek bij van de belevenissen rond zijn nestkast en weet bijna precies wat er zoal door vader steenuil wordt aangereikt als ontbijt, diner of lunch. “Ook merels, die nog maar net door de opening gepropt kunnen worden. Tja, dat ziet er dan weer minder leuk uit dan muizen, maar zo is de natuur.”

Zorgen om populatie

Landelijk wordt er goed bijgehouden hoe het met de populatie steenuilen gaat, die al enkele jaren een afnemende trend laat zien, omdat hun leefgebied sterk afneemt. Steenuilen hebben het liefste kleinschalige, gemengde boerderijen met rommelige erven en daar zijn er steeds minder van. “In stedelijk gebied gedijen de vogels moeizaam. Helaas zien we ook in ons gebied dit jaar weinig nieuwe nesten”, vertelt Jan Blokhuis. “En het zijn toch zulke mooie vogels.” En dat vinden alle omstanders die bij het ringen aanwezig zijn unaniem ook. (AJ/BM/RH)