Tante Truus is jarig, een eeuw van herinneringen

Veel oudere Bornenaren kennen mevrouw G.J. Veldhuis-Kraaijenzang van de vroegere rijwielzaak Veldhuis aan de Hofstraat. Op 5 oktober 1923 werd ze in Hengelo, op ‘t Tuindorp, geboren. Nu 100 jaar later viert ze haar verjaardag in ‘t Dijkhuis in Borne. De neven en nichten zetten hun tante Truus vandaag in het middelpunt. Burgemeester Jan Pierik trakteert haar op een bezoek met taart.

Actualiteiten boeien

Mevrouw Veldhuis is enkele jaren na de Eerste Wereldoorlog in de ‘Roaring Twenties’ geboren. Ze was 16 toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Als puber werd ze geconfronteerd met bombardementen. Immers haar ouderlijk huis stond vlakbij het station in Hengelo. Het nieuws, kranten lezen en politiek zijn altijd belangrijk voor haar geweest. Met haar scherpe heldere geest en haar uitstekende geheugen volgt ze de actualiteiten. Het boeit haar, een hobby. Alhoewel ze door slechter zicht geen kranten meer kan lezen. “Het is akelig en gevaarlijk wat er nu gebeurt.” Tante Truus doelt op de oorlog in Oekraïne. Met haar eigen ervaringen maakt ze zich daar zorgen over.

De vrouw op de Solex

De honderdjarige trouwde in 1954. Haar man had jaren daarvoor een huis in Borne gekocht. Ze wachtten vijf jaar, in verband met de woningnood, om samen te kunnen wonen. Het was voor haar een grote verandering. “In Hengelo nam je de portemonnee mee als je iets wilde kopen. In Borne werden veelal de aankopen door de winkelier opgeschreven. “Hier was alles ouderwets.” Heer Veldhuis werkte in de werkplaats van hun fietsenzaak. Regelmatig kreeg hij hulp van een neef. Zijn vrouw runde de winkel. Velen kenden haar als de vrouw op de Solex die het geld, van de aankopen, bij de klanten thuis inde. Eerst vriendelijk. Maar soms moest ze niet aardig zijn om haar geld te innen. Later reed ze met een auto naar de groothandel om de bestellingen op te halen.

‘Ik ben een matig mens’

Tot haar 93-ste fietste de jarige nog in Borne. Ze woonde tot op hoge leeftijd nog zelfstandig in de Dorsmolen. Via een omzwerving naar een zorgcomplex in Denekamp en Hengelo betrok ze in augustus dit jaar haar appartement in ’t Dijkhuis.

Bij de vraag wat het geheim is van 100 worden haalt ze haar schouders op. “Ik ben een matig mens.” Haar omgeving vult het in: leven met regelmaat, veel bewegen en altijd actief zijn. “Ik heb nooit een baas gehad”, vertelt ze. Opgegroeid in een periode waarin het actieve vrouwenkiesrecht - in 1919 - in ontwikkeling kwam, was voor haar gelijkwaardigheid altijd belangrijk. Zowel bij haar vader thuis als met haar man was gelijke behandeling een waarde. Bij de vraag van burgemeester Pierik: “Had u daarop uw man uitgezocht?”, antwoordt ze: “Ik denk het wel."

Meer samenwerken

Mevrouw Veldhuis illustreert dat je op hoge leeftijd nog ‘bij de tijd’ kunt zijn. Op de vraag van de burgemeester wat ze de nieuwe minister-president na de verkiezingen zou willen meegeven, antwoordt ze:” Partijen, werk meer met elkaar samen. En hou je bezig met het opbouwen! Het is belachelijk hoe de mensen nu reageren. Ze zetten de boel op de kop.” De burgemeester begrijpt dat ze doelt op de korte lontjes van de mensen tegenwoordig. Het zijn wijze woorden van de kersverse 100-jarige. (YD)