Een speld in de hooiberg

Thijmen Knulst (8 jaar) wandelt graag en veel. Onder andere in de Harz in Duitsland heeft hij met zijn gezin vele kilometers in de benen zitten. Een vol stempelboekje getuigt van zijn prestaties, goed voor inmiddels vier wandelspeldjes. Thijmen is er razend trots op en de verdiende kleinoodjes hebben dan ook een mooi, prominent plekje gekregen op zijn wandelrugzak.
 

Avondvierdaagse

Bij de laatste editie van de Avondvierdaagse in Borne was Thijmen natuurlijk ook van de partij. Als volleerd stapper ging hij uiteraard voor de volle vier dagen en dat bracht hem op de laatste dag ook langs het hindernissenparcours van Scouting Twickel Borne. Een grote attractie voor de kinderen, die en masse en onder grote hilariteit over balken klimmen, onder netten doorkruipen en over slootjes slingeren. Zo ook natuurlijk Thijmen. Altijd een hele gewilde kleine omleiding in de route van de Avondvierdaagse. Moe en tevreden werd de vierdaagse volbracht, maar…
 

Wandelspeldje verloren

Bij thuiskomst bleek tot groot verdriet dat een van de wandelspeldjes uit de Harz van Thijmens rugzak was verdwenen. “We wisten niet precies waar hij het verloren zou kunnen hebben”, zegt moeder Miriam. “Maar het meest waarschijnlijke leek ons bij het hindernissenparcours.” Scouting Twickel gebeld. Of ze heel misschien een bronzen speldje hadden gevonden? Helaas, dat was niet het geval. De scouts werden op de hoogte gebracht van het kleine drama en gevraagd in het bos op te letten of ze iets zouden zien wat op een wandelspeldje leek. Ook dat leverde niet het gewenste resultaat op. De vele regen die er sinds de Avondvierdaagse is gevallen, hielp ook niet echt mee. Misschien moest Thijmen er maar rekening mee houden dat de pin voorgoed verloren was.
 

Metaaldetector

Maar, je bent scout of je bent het niet. Teamleider Jeroen Ketelaar bedacht dat hij thuis nog een metaaldetector had. Tegen scout Gijs Albinus zei hij: “Ach, zullen we gewoon nog eens een poging wagen?” Eigenlijk mag er in Twickel niet met metaaldetectors gezocht worden. “Maar we zouden niet gaan graven. Als het er ligt, dan is het aan de oppervlakte.”

Gijs zag het avontuur wel zitten en samen gingen ze voor een laatste keer op zoek. En warempel … piep, piep, … gevonden! Het heuglijke nieuws werd direct aan de familie doorgegeven. “Thijmen stuiterde op de bank van blijdschap!”, zag Miriam. “Zo blij. En wat bijzonder dat de scouting zo veel moeite heeft gedaan.”
 

Eind goed, al goed

Zaterdagmorgen kon de gelukkige Thijmen zijn speldje komen ophalen. Zijn prijzenkastje op de rugzak is weer compleet. En dat niet alleen, hij kreeg er nog een echte scouting-insigne bij, die alle scouts die de Avondvierdaagse volbrengen mogen opspelden. Omgekeerd had Thijmen een mooie tekening voor Scouting Twickel gemaakt.
 

De hindernissenbaan tijdens de Avondvierdaagse is ooit eigenlijk ontstaan voor de eigen leden, die aan het evenement deelnemen. Pepijn Verberne: “We kregen er zulke leuke reacties op en nu kijken veel kinderen ernaar uit. ‘Ouders rechtdoor’ en ‘avonturiers rechtsaf’ staat er aan het begin. Alleen dat al zorgt voor veel hilariteit.” Aan het einde is er voor iedereen wat lekkers en wat te drinken. “Dit jaar gingen er duizend frikandelletjes door en 90 liter ranja.”

De scouting heeft er zelf ook veel plezier in om het allemaal te organiseren. Volgend jaar weer. Als er tenminste voldoende leiders zijn. Want ook bij Scouting Twickel is er een gebrek aan vrijwilligers. “We komen leiding tekort. Dus wie zich wil aanmelden, … Graag!” (AJ)