‘Dames hebt altied wát…!

Negentig jaar is ‘ie inmiddels. Theo Ganzeboom, koorzanger te Zenderen. Bijna zijn leven lang al woont Theo aan de Prinsenweg, waar ‘ie zijn boerderij had die inmiddels aan zoon Jan is overgedragen. Al ruim een jaar is Theo nu gehuisvest in een portacabin op het erf, omdat de boerderij bijna volledig opnieuw wordt opgebouwd. “Maakt mie nich oet, ik zit hier prima”, klinkt het terwijl hij een bakje koffie inschenkt. Komende zondag wordt Theo om 10.00 uur tijdens de H. Eucharistieviering in de RK Kerk in Zenderen gehuldigd vanwege zijn 70-jarig koorlidmaatschap.

Het liefst Gregoriaans

Theo Ganzeboom is -dat kan ook haast niet anders- de nestor van het parochiekoor St. Caecilia Zenderen. Het koor is nu zo’n 15 man/vrouw sterk, inclusief dirigent en organist en levert zoveel als mogelijk muzikale ondersteuning tijdens de Eucharistievieringen in de kerk. Theo doet de tenorpartijen en zingt het liefst Gregoriaans. Zingen in het Nederlands vindt ‘ie minder: “Doar he’k nich zovöl met.”

Op heel jonge leeftijd, hij was een jaar of zes, zong de aanstaande jubilaris al in het koortje ‘De witte wiev’n van het Albergerveld’. “Ik zal het nooit vergeten”, zegt hij met pretoogjes. “We zongen bij het toneelstuk met de titel Jozef in doodsangst. De hoofdrolspeler liet men daarbij met een lang touw in een waterput naar beneden zakken. Zogenaamd hè, want feitelijk kon ‘ie zijn kop amper onder de rand houden.” Uit dit koortje is later het eerste jongenskoor in de kerk ontstaan.

Voor de leeuwen gegooid

Zo rond de oorlogstijd zongen ze zelfs meerstemmig. “Op onze vrije woensdagmiddag moesten we repeteren. Dat nam een van de paters hier in Zenderen voor zijn rekening.” Na de oorlog moest het koor worden vernieuwd. De jongens waren mannen geworden en gingen een cursus Gregoriaans volgen. “Twee leerboeken hadden we. Tijdens het examen moest ik het Letare Jerusalem zingen. Man, ik was het beste van ’t hele spul. Schrief dat mear niet op trouwens, haha!”

De professionaliteit van het herenkoor zette door met de komst van dirigent Linus Kemps. Een echte Gregoriaan, volgens Ganzeboom. Het koor telde toen zo’n 25 mannen. Ooit werd hij tijdens die periode voor de leeuwen gegooid toen de dirigent verhinderd was en Ganzeboom werd aangewezen om de bok te beklimmen. “Eerst durfde ik niet, maar toen dacht ik: ik ken de muziek oet de kop en de rest steet toch met de nust in ’t book. En het ging nog goed ook!”

Rechtstreeks op tv: ‘niks an’

Ook kijkt Ganzeboom met veel plezier terug op de periode dat hij tevens deel uitmaakte van het Schola Cantorum Twente, dat in de St. Lambertusbasiliek in Hengelo zong. “Prachtige muziek, we zijn er zelfs een paar keer mee op televisie geweest tijdens de rechtstreeks uitgezonden Eucharistievieringen. Maar dat vond ik waardeloos. Je moet dan ’s morgens heel vroeg aanwezig zijn, opletten tijdens het inzoomen en alles precies op de seconde doen. Niks an!”

Inmiddels is het aloude herenkoor van Theo al lang geleden samengevoegd met het dameskoor, maar de periode met de mannen vond hij toch het leukste. “Dames hebt altied wát..!”, zegt ‘ie met een knipoog. Want nu al weet hij dat ‘ie zijn koor over niet al te lange tijd zal missen, inclusief de dames. “Mijn stem wil niet meer, dus moet ik stoppen. En ja, dat vind ik onmeunig jammer,” besluit hij oprecht.

Ook jubilarissen in Hertme

Ook in Hertme zijn er vier koorjubilarissen die zondag hun feestje vieren. Jan Kleissen (40 jaar), Ben Kole en Wim Schabbink (50 jaar) en Ben Blenke (eveneens 70 jaar) worden dan tijdens de H. Eucharistieviering van 09.30 uur in de Stephanuskerk in het zonnetje gezet. (BM)