‘Bijzonder, markant en uniek project’

Europarlementariër Annie Schreijer-Pierik is van mening dat kerken in de kerkdorpen (‘kérkdorpen, tenslotte’) moeten blijven bestaan. Al is de nieuwe invulling van de Theresiakerk in Borne als gezondheidscentrum wel een heel fraaie ruil gebleken. “Het mooiste is dat de doopvont en kerkbanken een plek op het centrale binnenplein hebben gekregen en dat er aan de buitenkant een kapel wordt gebouwd. Deze kerk heeft in die zin zijn functie behouden.”

Haar woorden sloten mooi aan bij die van burgemeester Rob Welten. “De tijden veranderen, maar wat je wilt vasthouden is de gemeenschapszin. Met een centraal plein voor ontmoeting is er een mooie link naar het verleden gemaakt.” Beiden waren het erover eens dat er met De Poort van Borne een bijzonder, markant en uniek project was gerealiseerd. “Daar mogen we hartstikke trots op zijn”, vond Welten.

Kerkklokken luiden

Zaterdagmorgen was de officiële opening van het gezondheidscentrum, waar twintig zorgverleners samen onder één, wel heel bijzonder, dak opereren. Annie Schreijer-Pierik en Rob Welten mochten samen met eigenaar/opdrachtgever Erik Mijnhardt en enkele gebruikers de openingshandeling verrichten door, heel toepasselijk, kerkklokken te laten luiden.

Dat deden ze ten overstaan van een overvolle kerk met genodigden. “Het is een actuele vraag hoe we in deze moderne tijd de kerken weer vol krijgen. Ik denk zo!”, grapte Welten nog. Om meerdere redenen is de burgemeester blij met De Poort van Borne. “Vanwege de duurzaamheid, hergebruik en geen kapitaalvernietiging. Daarnaast zijn er onderzoeken dat mensen zich beter thuis voelen in omgevingen waar markante gebouwen staan. We hebben ook in Borne in het verleden te veel afgebroken, waar we nu spijt van hebben.”

‘Emotioneel en beladen proces’

In De Poort van Borne is geprobeerd een goede balans te vinden tussen het bestaande kerkgebouw en de nieuwe invulling. Veel van de kerk is zichtbaar vanuit de middenruimte, maar ook in alle gebruikersruimtes zijn details van de kerk geïntegreerd. Het resultaat wordt door menigeen als een bijzonder staaltje van architectuur bestempeld. “Ik durf te stellen dat het een uniek project is geworden”, zei Erik Mijnhardt. Nog niet eerder verbouwde hij een kerk. “Een emotioneel en beladen proces.” De vroegere kerkgangers werden meegenomen in het proces en Mijnhardt was blij dat de herbestemming ook in hun ogen meer dan goedkeuring kon wegdragen.”

Na de officiële plichtplegingen was er een open dag voor het publiek. Men kon alle ruimtes bezoeken, informatie krijgen en zich natuurlijk verwonderen over hoe mooi herbestemming van monumenten kan zijn. (AJ)

Meer over het project: Poort van Borne een pareltje