AH let op de ‘oudjes’

Menigeen kent het tafereel. De lange sliert rolstoelers van Het Dijkhuis die, voortgedreven door een even grote groep in oranje hesje gestoken vrijwilligers, wekelijks een wandeling maken in en rondom Borne. Deze weken leggen ze aan op het grasveldje naast ’t Poaskeerlke bij het Marktplein. En da’s niet zomaar. Vier weken lang namelijk verwent buurman Albert Heijn de groep onder andere met koffie en lekkers. Een tuinfeestje in Oud Borne vormt dan de apotheose.

‘Beetje uit de hand gelopen’

“Eigenlijk is het allemaal een beetje uit de hand gelopen”, aldus Helma Kuiper (van de vleeswaren) en kassière Maaike Mulders. Beiden volgden enige tijd geleden via hun werkgever een workshop met als thema ‘Wat kunnen we doen om een dag van een ander goed te maken?’. “Spontaan kwamen we uit op de Rolstoelwandelgroep”, aldus Maaike. “We zochten contact met de organisatie en van het een kwam het ander. Drie weken geleden begonnen we er mee. Toen de bewoners van Het Dijkhuis, eenmaal weer terug op hun vertrouwde plek, vol enthousiasme over de middag vertelden, dienden zich spontaan nóg drie groepen aan.”

Het gevolg is dat Helma en Maaike, samen met een handvol collega’s, vier donderdagmiddagen achter elkaar en in hun eigen tijd de groepen een gezellige, en vooral ook overheerlijke middag bezorgen. De grootgrutter zelf sponsort de happening en zorgt voor de natjes en droogjes. De nieuwe Bornse supermarktmanager Mike Schopman vindt het geweldig. “Dit is toch fantastisch. Kijk naar al die blije gezichten”, zo glundert hij.

Gevulde koeken

Deze donderdagmiddag is alweer de derde in successie. De bomen op het grasveld zorgen voor een schaduwrijke pauzeplek. Rond kwart over twee is de groep in zicht; het inmiddels geoliede AH-team komt bedreven in gang. Op de gereedstaande picknicktafel worden razendsnel koffie, thee en water ingeschonken. Als de 22 bewoners eenmaal hun plekje in de grote kring hebben gevonden, kan het uitserveren beginnen. Gevolgd door de supermarktmanager, die met een dienblad vol gevulde koeken rondgaat.

Het is genieten, zowel voor de rolstoelers en hun vrijwilligers, als voor de AH-ers zelf. Er wordt gegrapt en gedold. Als slager Rensink daarna met een schaal vol plakjes worst en andere Keurslagerslekkernijen er ook nog eens spontaan ‘een rondje indoet’, zijn de ooh’s en aah’s niet van de lucht. Een van de vrijwilligers sleutelt ondertussen nog even aan een rammelende voetsteun van een van de rolstoelen. “Kan mooi even, dan kunnen we zo weer verder”, klinkt het.

Als sneeuw voor de zon

Dan is het inderdaad zover. De groep zet zich weer in beweging, op weg naar de een-na-laatste halte, de tuin van de familie Schoemaker aan de Brinkstraat in Oud Borne. “Moe’w hier achter ’t hoes zitt’n?”, roept een van de rolstoelers als hij bijna op de plek van bestemming is aangekomen. Gelukkig verdwijnt de scepsis als sneeuw voor de zon. “Wát een grote tuin!” en “Wát een mooie bloemen!”. De gasten van deze middag kijken zich de ogen uit en vinden opnieuw een plekje in het lommerrijke groen.

En ook nu is het supermarktteam weer present. Een glaasje wijn of wat fris, ja zelfs een advocaatje met slagroom én nog eens warme flensjes maken het onverwachte tuinfeest tot een onvergetelijke middag. Mevrouw Schoemaker ziet het glimlachend aan. “Ik vind het gewoon leuk om deze mensen een fijne middag te bezorgen. Zelf hoef ik niets te doen en nergens voor te zorgen. Hoe eenvoudig kan het zijn?” Even later wordt ze bijna gestrikt om ook wekelijks als vrijwilliger mee te lopen. De tijd zal het leren. Voor nu is het plezier van de mensen even het allerbelangrijkste. (BM)