Het showrijden gaat erin als koek

Het was in 2018 dat de tweejaarlijkse autotoertocht voor cliënten van Aveleijn voor de laatste keer van start ging. In 2020 moest er noodgedwongen een pas op de plaats worden gemaakt. De bolides bleven op stal en de - veelal mannelijke - cliënten konden er alleen maar van blijven dromen. Maar zaterdagmorgen konden alle registers weer open. En dat gebeurde dan ook. Met ronkende motoren, gierende banden en vooral ook heel veel glunderende koppies.
 

‘Dáár doe je het voor!’

Voor initiatiefnemer Frank Kleissen is de toertocht inmiddels gesneden koek. In 2013 startte hij ermee. “Gewoon omdat het leuk is iets voor deze groep mensen te kunnen doen”, verklaart hij. Een gevoel dat tot op de dag van vandaag aanwezig blijft. Op de vraag ‘Waarom doe je dit?’ volgt het simpele antwoord “Waarom niet? Als je de reacties van onze passagiers hoort en hun stralende gezichten ziet, dan weet je genoeg. Dáár doe je het voor!” En zo denken ook de 39 bezitters van de blinkende bolides erover die samen met Kleissen geheel belangeloos een dagje met hun gasten door Twente toeren.
 

In totaal hebben zich zo’n tachtig adepten aangemeld. Dit betekent dat de groep in tweeën wordt gesplitst en er dus een ochtend- en een middagronde wordt verreden. Ze komen elkaar tegen in de middagpauze bij het Kulturhus waar de lunch wordt gebruikt. De verhalen vliegen over de tafels en de wachtenden voor de middagronde staan dan al hunkerend naar de overdaad aan cabrio’s en Porsches te kijken, die ze straks zullen meenemen op de tocht die zo’n tachtig kilometer lang is.
 

Hoorbaar los

Even later is het zover. De routeboeken worden uitgedeeld en elke deelnemer krijgt een stoere blauwe cap. Vervolgens kan ‘ie zich bij een van de piloten aansluiten. Goed ingesnoerd gaat het dan op weg. En als de zwartwit geblokte startvlag eenmaal het sein geeft, kan het los. Hóórbaar los vooral ook. Voor de hoofdrolspelers van vandaag het summum. Een laatste duim omhoog, en soms nog net even zwaaiend. Even later zijn ze allemaal vertrokken, de wijde wereld in. Bezig aan de dag van hun leven, ook al duurt dat maar anderhalf uur. (AJ/BM)