Afrika in Hertme: ‘Het blijft gewoon iets magisch…’

Rond 00.30 uur zaterdagnacht sloot Mokoomba uit Zimbabwe de eerste dag van het Afrika Festival in Hertme af. Daarna bleef het een kleine twaalf uur rustig in het anders ook zo stille kerkdorp. Tot het middaguur op zondag, toen Votia uit Réunion het Afrikaanse ‘bal’ weer opende. Het optreden vormde de opmaat voor de tweede en laatste dag, die rond een uur of negen vanavond zal worden afgesloten. En van meet af aan stroomden de bezoekers weer toe, vaak opvallend uitgedost en volop genietend van hetgeen er hen allemaal werd voorgeschoteld.

‘Je weet niet half hoe goed dit alles is’

Halverwege de middag wordt het loungeterrein, dat is omzoomd met eet- en drinkkraampjes, voller en voller. Velen zoeken een plekje in de schaduw, om even van alle indrukken te bekomen en de inwendige mens ook de nodige verzorging te geven. Zo ook Amsterdammer Johan, een vijftiger die met zijn vrouw en een ander stel twee dagen Hertme doet. “We komen hier nu voor de vierde keer en overnachten op een camping. Dit is werkelijk uniek voor Nederland. Die meneer Lokin van jullie (Rob Lokin, de programmeur, red.) slaagt er elke keer weer in het beste van het beste uit Afrika hier naartoe te halen. Je weet niet half hoe goed dit alles is”, klinkt het in onvervalst Amsterdams.

Een gelukkig mens

Tussen de met Afrikaanse kleding, tassen en hoeden uitpuilende kraampjes staat Herman Hullegie, voorzitter van het Openluchttheater. “Lekker incognito, deze twee dagen heb ik geen functie, maar ben ik er gewoon. Je ogen en oren de kost geven, maar vooral ook genieten. Het is toch prachtig dat ook de zondag gewoon weer vol is. En als je dit spektakel twee dagen lang ziet, dan kun je niets anders concluderen dan dat het toch telkenjare weer iets magisch heeft. Iedereen is vrolijk, er valt geen wanklank te horen en alle medewerkers die op de een of andere manier bij dit festival betrokken zijn, weten wat hen te doen staat. Ja, dan ben ik een gelukkig mens.”

Morgen, maandag, is het weer business as usual in Hertme. Dan keert de rust terug, lopen de campings stilaan leeg en wordt het Openluchttheater weer in de oorspronkelijke staat opgeleverd. Nog één keer steken alle vrijwilligers dan hun handen uit de mouwen.’ Want wie A zegt moet ook B zeggen’, klinkt het in Hertme. (RH/DdG/AJ/BM)