‘Dit is zooo leuk hè!’

Vanaf haar vijfde was ze Pinksterbruidje. En nu, ruim 25 jaar verder, glundert ze nog steeds als het Rosa, Rosa bloemen op je hoed weerklinkt in de Bornse wijken en op het Dorsetplein. Weliswaar niet meer als Pinksterbruidje, maar als coördinator van de werkgroep die dit bijzondere evenement van de Folkloregroep Borne in goede banen leidt. “Echt, dit is wel zooo leuk hè”, zegt ze voortdurend met stralende ogen.

Met de paplepel

We hebben het over Marleen Platvoet die zes jaar lang Pinksterbruidje was (“het werd me thuis met de paplepel ingegoten”) en vanaf haar dertiende zestien jaar lang als een van de leidsters die vele tientallen bruidjes op eerste pinksterdag begeleidde bij hun gang door het dorp en de dans rond de Pinksterkroon. Toen ze 30 werd vond ze het welletjes en kondigde ze haar afscheid aan. Het kwam er niet van. Rob Munsterhuis, voorzitter van de Folkloregroep Borne, vroeg haar de taken van Joke Naaktgeboren over te nemen, die dit unieke evenement jarenlang coördineerde.

Lang nadenken over dit verzoek hoefde Marleen niet. Sterker nog: ze zei direct ja! Komende zondag vervult ze haar nieuwe rol voor het tweede achtereenvolgende jaar. “Ik bewaak de takenlijst en het draaiboek en ben aanspreekpunt voor alles en iedereen”, zegt ze. “Maar dat stelt allemaal niet zoveel voor hoor. Het evenement draait al jaren volgens dezelfde formule, iedereen weet wat ‘ie moet doen en er zijn elk jaar talloze vrijwilligers, ondernemers en anderen die belangeloos hun medewerking aanbieden.”

Controle van de politie

Toch is het evenement de afgelopen jaren behoorlijk gegroeid in omvang. Plaatsing op de lijst van cultureel en immaterieel erfgoed heeft daar zeker aan bijgedragen. “Het afgelopen jaar hadden we ruim 1.500 bezoekers, er deden zo’n 130 bruidjes mee. De aandacht van de (landelijke) pers is groot. Officieel zijn we opgeschaald naar een groot evenement.” Lachend vertelt ze dat ze zich vorig jaar een hoedje schrok toen de politie zich in alle vroegte meldde om het Dorsetplein te controleren. “Wist ik veel dat zoiets er ook bij hoorde? Het ging om dranghekken en zo.”

Groter hoeft het evenement van Marleen niet te worden. “Kán het ook niet worden, want ik zou niet weten waar we de mensen moeten laten. Zo is het goed. De Pinksterbruidjes in Borne zijn de enigen van deze omvang in ons land. Dat zijn we geworden door vast te blijven houden aan de traditie. Want eigenlijk is er in al die jaren nog helemaal niets veranderd. Een Pinksterbruidje is nog steeds het vrolijke meisje in een wit jurkje dat het leuk vindt om te dansen. En dat zal altijd zo blijven”, aldus Marleen. “Ik kan me niet voorstellen dat er ooit jongetjes zullen meedoen.”

‘Ik moest voorzingen. Écht dood-eng!’

Voor Marleen en de tien leden tellende werkgroep begint het feest al op vrijdagavond. “Eigenlijk nog leuker dan het dansen op zondag. Dan gaan we in de oude blokhut aan de Esstraat groen steken, zoals we dat noemen. Dan worden de bogen en kransen versierd met fris aangeleverd groen en gereed gemaakt om zondag mee te dragen. Een heerlijke avond. En zaterdag oefenen we met de bruidjes in Het Dijkhuis. Vorig jaar moest ik voorzingen, écht dood-eng!”

Zondag, vanaf een uur of tien, is het dan de dag waarop het vooral om Rosa draait. “Zelf ben ik het helaas nooit geworden”, treurt Marleen, om lachend te vervolgen met “ik heb er nóg een trauma van. Heerlijk om met al die zingende kinderen de wijken in te trekken, aan te bellen en de bewoners te vragen of ze het dansje willen zien. Vaak krijgen de meiskes dan snoep of wat muntjes. Het is een en al vertedering. En om 13.00 uur komt alles en iedereen samen op het Dorsetplein voor de grote apotheose. Echt, het is zooo leuk hè!” (BM)

Het volledige programma en meer achtergronden lees je in ons eerdere bericht De Bornse Pinksterbruidjes dansen weer.