Zenderen omarmt Martijn en Carmen

Na de Angorageiten, Melbuulkes en Kolkleu is sinds zaterdagavond ook bij De Doldraejers de kogel door de kerk. Voor de allereerste keer in haar 42-jarig bestaan zwaait namelijk ook een vrouw de scepter over het Zenderense narrenvolk. Het is niemand minder dan Prinses Carmen, die zich samen met haar (droom)Prins Martijn in een overvolle feesttent aan de Lidwinaweg presenteerde aan de uitbundige feestgangers.

‘We voelen ons vereerd’

Die presentatie verliep overigens in een zinderend oplopende spanning die werd ingeluid door een spectaculair optreden van de dansmarietjes. Nadat zij waren afgemarcheerd opende het podiumdoek zich en daar stonden ze: de nieuwe hoogheden van De Doldraejers; stralend, springend en zwaaiend op de tonen van de opzwepende muziek.

Daarna was het tijd om de proclamatie uit te spreken. “We voelen ons bijzonder vereerd om dit jaar voorop te gaan bij De Doldraejers”, zo luidde hun eerste punt. En natuurlijk was ook hun bloedeigen huisorkest, dat werkelijk met stomheid geslagen was dat twee van hen zojuist tot de nieuwe hoogheden waren gebombardeerd, ‘aan de beurt’. Zo worden zij verplicht bij alle officiële momenten te blazen en dienen ze een jubileumfeest te organiseren.

Aan de vooravond van hun opkomst kon Gerben Besselink, voorzitter van de Doldraejers, lachen om het feit dat de vereniging nu ook een Prinses heeft. “We dachten redelijk uniek te zijn met een vrouw als een van de hoogheden, nu blijken we aardig in de pas te lopen met de andere carnavalsverenigingen. Maar ik ben er hartstikke blij mee en kon direct met hun voorstel meegaan. Als de nieuwe hoogheden zelf enthousiast zijn, en dat waren ze oprecht, dan weet ik zeker dat we een heel mooi carnavalsjaar tegemoet gaan,” zo klonk hij wijs.

Zwager en schoonzus

En enthousiast zijn ze. Martijn te Riele en Carmen Welberg kennen elkaar als hun broekzak. Spelen al jaren samen in het huisdweilorkest van De Doldraejers, de Tis Ma Wa’j Went Band (hij op trompet en zij de tenorsax) en bovendien zijn ze zwager en schoonzus van elkaar. Het carnaval is voor hen alles. Martijn was een van de oprichters van het dweilorkest, terwijl Gerard, de vader van Carmen, al voorzitter was van De Doldraejers en ook nog eens de eerste Adjudant en derde Prins. Over paplepels gesproken dus…

“Ik weet nog precies dat Gerben me vroeg om Prins te worden”, zegt Martijn stralend. “Het was 14 augustus. ‘Wow’, dacht ik en áls ik ja zeg, kan er maar één iemand mijn secondant worden en dat is Carmen. Daarop ben ik met een prinsessenkroontje naar haar toegestapt.” Even later was het lot bezegeld. “Ja joh”, zegt Carmen, “als het carnavalstijd is, kriebelt het gewoon. En nu helemaal natuurlijk, ik droom er ’s nachts van en betrap me erop dat ik vaak al nergens anders meer aan denk.”

Aan de vooravond van hun introductie kijken de twee het meeste uit naar hun opkomst, alsook naar de receptie (zondagmiddag om 13.00 uur) en de carnavalsoptocht door het Dolle Doarp. “En ja, dinsdags heerlijk dweilen, en dit keer zonder muziekinstrument”, aldus Carmen met glinsteroogjes.

Wie zijn de Hoogheden?

Prins Martijn te Riele is 38 jaar en getrouwd met Marleen. Samen hebben ze drie kinderen: Ruben (6), Amber (4) en de tweejarige Hidde. Na zijn werktuigbouwkundige studie ging hij aan de slag bij BE | Allbrass Industrial in Borne, waar hij verantwoordelijk is voor het reilen en zeilen van de Bornse vestiging. Zijn hobby’s zijn (natuurlijk) trompet spelen, sport kijken en een extra rondje rijden met zijn auto.

Prinses Carmen Welberg is 32, partner van Rien Braamhaar en moeder van hun net een half jaar oude dochtertje Loïs. Carmen werkt bij Aveleijn, waar ze op Het Witte Huis in Borne druk is als begeleider dagbesteding. Veel tijd voor andere dingen resten haar dan ook niet, alleen voor de Tis Ma Wa’j Went Band maakt ze natuurlijk een uitzondering. Daarin haar deuntje mee te blazen, is voor haar het summum. (AJ/BM)

Het motto van de nieuwe hoogheden luidt:

Deze twee zullen muzikaal een jaartje staken,

om er zo met iedereen een machtig mooi carnavalsfeest van te maken!