Zo’n eerste schooldag blijft spannend...

Geen schoolbel op maandagmorgen in Zenderen. Om iets voor half negen stapt juf Petra van de St. Stephanusschool naar buiten om haar kinderen van groep 1 en 2 bij de poort op te halen. Het is een van de overblijfselen uit de coronatijd en eigenlijk bevalt dat wel heel goed. “De kinderen komen dan veel rustiger binnen en zijn een stuk eerder bij de les” zegt ze, even voordat ze haar kroost verwelkomt. Het kroost zelf denkt er in sommige gevallen overigens wat anders over, want hoe langer ze de hand van mama kunnen vasthouden, hoe beter het is.

Toch valt de ‘schade’ op deze eerste maandagmorgen mee. Petra verwelkomt vandaag zeven nieuwe leerlingen en ze neemt alle tijd om met iedereen bij het schoolhek een praatje te maken. Een enkeling verschuilt zich nog achter mama, een ander komt er rond voor uit en zegt huilend: “Ik wil niet!”. Toch gaat 'ie en als hij even later bij de juf op schoot zit in zijn klas, is het pleit beslecht. De traantjes drogen en hij vindt, net zoals z’n nieuwe klasgenootjes, zijn eigen plekje in de grote kring.

Het is het jaarlijkse ritueel op de eerste schooldag na de grote zomervakantie. Papa’s en mama’s - en natuurlijk ook de kinderen zelf - die worstelen met een nieuwe stap in hun leven. Op naar de ‘grote’ school is immers ook niet niks. In Zenderen is het dus al niet anders. Maar toch straalt het relaxte karakter ervan af en slaagt de juf erin om op speelse wijze van deze ‘rampdag’ een feestelijk begin te maken van hopelijk acht fantastisch nieuwe en leerzame jaren. (BM)