Zaterdagmorgen om 10.00 uur mochten de 150 koeien van Melkveehouderij Bonthuis in Zenderen eindelijk weer naar buiten. Een jaarlijks ritueel dat gepaard gaat met een hoop geloei en heel veel onwennige blijheid. Springende en dansende koeien die elkaar in de weg lopen en even later weer blindelings volgen op weg naar het frisse gras van de lonkende wei. Een spektakel waar de vrolijkheid vanaf spat en waar telkens weer vele mensen, waaronder opvallend veel ouders met kinderen, op afkomen om het schouwspel van nabij mee kunnen te maken.
Zo ook in Hertme waar het een klein uurtje later bijna filerijden is aan de Hertmerweg. Alles en iedereen is op pad naar de koeienstal van Melkveebedrijf Huiskes-Beltman, waar om 11.00 uur 90 koeien hun relatieve vrijheid weer mogen opzoeken. Dat het toch iets later wordt, zal niemand een zorg zijn. Het is immers mooi weer en achter het lint en prikkeldraad is het gezellig toeven. Alleen de koeien vinden het zo langzamerhand de hoogste tijd worden. Het is aan hun geloei te horen.
In hoge draf
En als dan eenmaal de schuifdeuren opengaan, kan het los. Ademloos volgen de aanwezigen de gang van de dames naar het groene gras. Veelal in hoge draf bereiken ze de wei, onderwijl ontelbare keren op de gevoelige plaat vastgelegd. Een enkele koe denkt ‘dat wil ik nog wel eens meemaken’ en wandelt doodgemoedereerd terug naar haar winterverblijf om het even later nog eens over te doen. Je ziet haar denken ‘Allemaal gezien?’ waarna ze het gas er ook opzet en zich dan aansluit bij haar soortgenoten.
Een luttel kwartiertje verder is het allemaal weer klaar. De dames hebben hun plek voor de komende zomer gevonden en nu is het nog aan alle nieuwsgierigen om hun weg terug naar huis aan te vangen. Een ervaring rijker én een verhaal om het met anderen in geuren en kleuren te delen. (RH/AJ/BM)
© BorneBoeit. Op onze artikelen en beeldmateriaal rust copyright.
Voor meer informatie raadpleeg de spelregels.