“Je mag er zijn”

“Je mag er zijn” is de uitspraak die Hans Mulder (1954) voortdurend bezigt als hij over de kinderen spreekt. Dat betekent niets meer of minder dan een levensmotto dat hij vanaf zijn beginjaren als onderwijzer/leraar tot aan zijn pensioen in juli 2018 zal uitdragen. “Ieder kind is uniek en je moet als leerkracht kijken wat een kind nodig heeft om optimaal tot ontplooiing te komen. Kijk wat bij het kind past.”

Hans Mulder is geboren in Borne en zat ook in Borne op de lagere school: ”Ik was een leerling die niet kon leren. Ik kende de tafels niet, maakte veel fouten in de dictees en was een erg mager jongetje. Gepest ben ik niet. Bij de keuze voor de middelbare school zei het hoofd van de school dat ik naar de LTS (nu VMBO) moest, maar ik was niet technisch. Eigenlijk zei hij: 'Dat kind kan niks'. Op de middelbare school trof ik leraren die mij herkenden, ik werd gezien, mijn talenten werden herkend. Vanaf dat moment begon het leren, omdat ik mocht zijn wie ik was.”

Loopbaan Hans Mulder

In 1973 startte zijn loopbaan als invaller van Zr. Clemens in Delden. Dat duurde driekwart jaar. Daarna vijf jaar aan de Titus Brandsmaschool in Hengelo. In die periode haalde Hans Mulder zijn akte Buitengewoon Onderwijs. De stap naar naar het Bijzonder Onderwijs, de Herman Broerenschool in Enschede lag voor de hand. Deze school ging later mee in het voortgezet bijzonder onderwijs `Het Steenriet`. Zijn Akte J (sportonderwijs) had hij in een eerder stadium al gehaald. “13 jaar werken bij `Het Steenriet` was wel een mooie tijd in mijn carrière.”

Met zijn Akte J (sportonderwijs) verzorgde hij op het VO naast Aardrijkskunde en Biologie sportlessen. Daarna volgde een periode op de Troubadour in Glanerbrug als invaller voor de directeur.

Bij `Het Steenriet` had Hans Mulder met veel plezier gewerkt maar zijn hart lag toch meer bij het basisonderwijs. Hij werd door de Hengelose Schoolvereniging gevraagd om op basis van detachering de school als directeur uit de gevarenzone te halen. Samen met het toenmalige team is dat met hard werken gelukt. “Binnen een jaar hadden we de vereiste 120 leerlingen en binnen twee jaar meer dan 200 leerlingen”. Elf jaar heeft hij daar als directeur met veel plezier gefunctioneerd.

Toen naar Borne: “Bij Stichting KOMT werkte ik viereneenhalf jaar als directeur op `t Oldhof. En dan De Wheele: een heel nieuwe school, een heel nieuwe uitdaging. Het is de mooiste school in mijn loopbaan, een modern gebouw waar de kinderen zich optimaal kunnen ontplooien. Met het team hebben we besproken hoe we ons willen profileren want ouders moeten kunnen kiezen. Als school moeten we onderscheidend zijn en samen met de leerkrachten moeten we daarvoor zorgen. Het moet meer zijn dan alleen lesgeven.

We hebben gekozen voor `De gezonde school, De school in beweging` en voor muzieklessen. De Gezonde School en School in beweging hangen samen. Wetenschappelijk is bewezen dat door extra bewegen kinderen zich beter kunnen concentreren en beter kunnen presteren. Dus zie je een klas af en toe staan springen naast de stoeltjes. Meestal wordt dan ook een `lesje` gerepeteerd. Hetzelfde geldt voor muziek. Iedere week geeft een muziekdocent in iedere klas muziekles.”

“Ik ben dan ook enorm trots op de docenten, want zij werken zo goed mee. We groeien nog steeds. Het is ook belangrijk dat je de ouders laat zien wat je als school te bieden hebt. Dit jaar zijn we ook `Judoschool` geworden. Binnen de judolessen leer je waardering naar en respect voor de ander. Je leert ook dat een ander er een andere mening op na kan houden.”

Het afgelopen jaar kreeg De Wheele ook met het overlijden van twee gewaardeerde collega’s te maken: Trees Gloerich en Lucy Nijmeyer. Dat kwam wel hard aan binnen het team. Een van de redenen waarom Hans Mulder ook nu stopt, is de gezondheid van zijn vrouw.

Leuke herinneringen

“Kinderen zijn altijd spontaan, je krijgt veel terug van wat je geeft. Ik vind lesgeven dan ook het mooiste werk dat je kunt doen in je leven. Ik ga altijd op zoek naar de vraag; `wie ben jij`, op zoek naar de individuele hulpvraag van het kind. Dat is wel een kunst, want je moet naar het kind kijken. Eigenlijk is het een gevolg van mijn eigen tijd op de lagere school.

Bijzonder vond ik dat ik mijn eerste eigen groep op de lagere school had. Met de kinderen lag ik op de grond om aan een project te werken. Kinderen moesten veel zelf uitzoeken. Van mijn toenmalige directeur mocht dat op de grond liggen niet. De kinderen leerden wel veel, de directeur zag dat niet. Nu noemen ze dat coöperatieve werkvormen.

Ook maakte ik mee dat een kind, vastgelopen in het onderwijs, vanuit een slecht milieu, diefstal had gepleegd, en toch -omdat ik vertrouwen bij hem gewekt had- nu een eigen bedrijf heeft en het goed maakt. Dat zijn prachtige ervaringen.

Twee kinderen, vluchtelingen, spraken geen woord Nederlands, kregen ondersteuning van drie vrijwilligers. Zij liepen met de kinderen mee en leerden hen de taal. Nu draaien deze kinderen bovengemiddeld mee. Dat is toch geweldig?”

Hobby’s

Samen met René Morshuis vormt Hans Mulder (foto rechts) al bijna 15 jaar het duo De Sokkies. Begonnen als grap om geld in te zamelen voor drie vissershuisjes na de tsunami in Azië, treden ze nog steeds op.

Ook schrijft hij. Zijn boek `Lina` moet eigenlijk verfilmd worden, maar een deel van het geld ontbreekt. Lina is een meisje met een verstandelijke beperking dat op zoek gaat naar geluk. Een keer in de maand verschijnt een column van zijn hand.

Na zijn vervroegde pensionering zal Hans Mulder niet stil blijven zitten. Reizen met zijn vrouw staat op het programma. Ook wil hij docenten en anderen coachen in hun loopbaan. Een vernieuwde website is in de maak `hansmulderabc.nl. Advies, begeleiding en coaching. “Misschien komt er nog een boek en uiteraard blijft muziek in zijn leven.”

Toneel vindt Hans Mulder ook leuk. Hij doet mee in `Hek wat van oe an` en wil ook weer auditeren voor de komende Passiespelen in Hertme.

Op dit moment is hij nog druk bezig met een documentaire over de oorlog: Nooit verteld. Het is een project van Jan Kolner en Jochem Kolenbrander. Het uitwerken van het script en de regie spreekt hem daarbij aan.

Toekomstverwachting voor het onderwijs.

“Ik zou graag zien dat de overheid passende omstandigheden voor het onderwijs gaat creëren. De leerkrachten werken erg hard. Leerkrachten moeten de rust krijgen om hun primaire werk te doen, de pedagogiek moet terug in de klas. Graag minder regelgeving en ook goede kinderopvang. Kinderopvang is nu erg duur. We zullen dan blijde kinderen, blijde leerkrachten en blijde ouders zien. Je heb dan ook echt de gelegenheid om het kind te zien en te zeggen: ”Je mag er zijn.”(AM)