Bikers politie oefenen arrestaties

Menigeen stond maandagmiddag in het dorpscentrum even aan de grond genageld. Vanuit het niets kwamen her en der negen politiemannen (en één -vrouw) op hun bike aangereden om een ‘verdachte’ in de boeien te slaan. En alhoewel de plaatsen delict met borden ‘Oefening’ waren gemarkeerd en ook de verdachten hesjes droegen om daarmee aan te geven dat het allemaal maar gespeeld werd, leek het toch allemaal angstvallig echt.

Vier scenario’s

Het betrof een oefening van de Politie Twente, waarin de bikers getraind werden in het behendig en adequaat optreden in wisselende omstandigheden. Zo werden er vier scenario’s bedacht: een vechtpartij bij Boris, een ontevreden klant bij de kapper, een molestatie van de cassière bij de supermarkt door een jaloerse ex-vriend en een fietsendiefstal in de Nijstad. De agenten werden vooraf gebriefd bij het Trainingscentrum; de verdachten, allen afkomstig van een sportschool, boden zich spontaan aan. Uitvalsbasis was het Rheineplein, van waaruit de diverse acties werden uitgevoerd.

Dat het er niet zachtzinnig aan toeging, was na afloop bijvoorbeeld te zien aan de gehavende ex-vriend. Met een bloedneus, diverse schaafwonden op zijn arm en benen én een pijnlijke nek kwam hij uit het strijdgewoel tevoorschijn. “Maar ik had nog ruimte”, zo verklaarde hij tijdens een eerste evaluatie met lichte trots. “Ik had het nog verder kunnen oprekken.”

‘In een split second moeten we de situatie beoordelen’

En dat is precies wat docente Marlies van der Linden van de politie graag wilde horen. “Het hele jaar trainen wij op het ontwikkelen van vaardigheden op de bike en het aanhouden van verdachten. Samen zoeken we na afloop naar verbeterpunten: wat komen we tegen en hoe anticiperen we? Dat lijkt soms makkelijker dan het is.” Een stelling die de agenten die de ontevreden klant op de fiets aanhielden volledig onderschrijven. “In een split second moeten we beoordelen met wie we te maken hebben en wat de weerstand is. Daar moeten wij ons gedrag en onze inzet op aanpassen. Nét een tandje beter en sterker, maar ook weer niet dusdanig dat het escaleert. Bovendien is de situatie sterk afhankelijk van het feit of de verdachte bewapend is.”

“En dan is er nog het probleem van de bike”, zo zegt ze. “Een geweldig vervoermiddel om snel op lastige plaatsen te komen. Je bent flexibel en uitstekend wendbaar, maar op het moment van een arrestatie kan het een blok aan je been zijn. Daar moeten we mee leren omgaan en prioriteiten stellen.” Van der Linden: “Jaarlijks oefenen we zo’n vijf keer op dit soort situaties. En dan gaan we weinig uit de weg, want het moet natuurlijk wel levensecht zijn. We hebben weleens meegemaakt dat het zó levensecht was, dat omstanders de agenten spontaan te hulp schoten. Dat was vanmiddag gelukkig niet het geval, maar dat het weer een leerzame middag was, is overduidelijk.” (AJ/BM)