Rian Jannink: ‘Ik ben supertrots op jullie’

Emotioneel en met een door verkoudheid ietwat gebroken stem nam Rian Jannink-Schabbink maandagmiddag op de St. Stephanusschool in Zenderen een cheque van maar liefst 5.375 euro in ontvangst. Dit vorstelijke bedrag bleek de opbrengst van de sponsorloop die de school op Witte Donderdag hield om de stichting Hulp Oekraïne en vluchtelingen in Opole financieel te ondersteunen. “Ik ben super-, super-, supertrots op jullie”, zei Rian toen Marieke Oude Middendorp, de directeur van de school, het bedrag bekendmaakte. “Dit had ik nóóit verwacht, ik gokte op zo’n 500 euro…”
 

Schot in de roos

En eerlijk, zelf had de school ook niet verwacht een dergelijk bedrag te kunnen doneren. Marieke Oude Middendorp daarover: “We wilden een doel dat onze ruim 100 kinderen zou aanspreken. En al heel snelde rolde de stichting van Rian eruit. Het bleek een schot in de roos. De leerlingen gingen met intekenlijsten langs de deuren in Zenderen, opa’s en oma’s werden gemobiliseerd en iedereen was op enig moment bezig met de sponsorloop en de daaraan gekoppelde hulpactie. Ook wij als school waren na afloop diep onder de indruk van de opbrengst.”
 

Een heleboel boodschappen

Ademloos luisterden de kinderen maandagmiddag in de zitkuil op het speelplein naar de woorden van Rian, als ze vertelt komend weekend opnieuw naar Polen te gaan. “We rijden met een bomvolle vrachtwagen, volgeladen met spullen die de vluchtelingen in Opole nodig hebben. Veel van hen zijn met alleen een kleine tas uit Oekraïne gevlucht. Maar ze hebben ook een tandenborstel nodig. En luiers en spulletjes voor school. Deze keer nemen we zelfs een heleboel tafeltjes en stoeltjes mee die we in Enter kregen, zodat er schoolklassen kunnen worden ingericht. En met dit mooie bedrag,” aldus Rian, “kunnen we deze week nog een heleboel boodschappen doen om de meest noodzakelijke dingen te kopen.”
 

Inmiddels hebben zich in Opole al zo’n 55.000 vluchtelingen gemeld. “En allemaal hebben ze spullen nodig en dan is het fijn dat wij daar met ons allen een beetje aan kunnen bijdragen. Je moet immers voor elkaar zorgen als je het nodig hebt. En dat hebben jullie samen toch maar heel mooi gedaan. Een applausje voor jullie zelf dus”, zo besloot ze. En applaus kwam er. Want inderdaad, ook zelf waren de leerlingen best wel supertrots op hun geleverde prestatie. (AJ/BM)