Continuïteit Slingerbeurs stokt

“Waar is het niet goed gegaan? Wat doen we dan niet goed?”, zegt Annemieke Wolff teleurgesteld als ze het ‘neen’ leest dat het college van B&W op 31 oktober uitsprak over het verzoek dat de Slingerbeurs-organisatie deed tot (financiële) participatie in De Uitdaging, de landelijke opvolger van de inmiddels bekende Slingerbeurs. Annemieke, één van de pioniers van de Bornse beurs en woordvoerster van de werkgroep: “We hebben vele gesprekken met elkaar gevoerd, alles doorgenomen en toegelicht.”

De Slingerbeurs Borne heeft drie uiterst succesvolle jaren achter de rug. Toen Henriëtte van den Kieboom van de Vrijwilligersbank in 2014 -tijdens een coöperatieplatform dat de Rabobank organiseerde- het initiatief nam om een dergelijke beurs van de grond te tillen, stonden er direct drie founders op die bereid waren drie jaar lang 10.000 euro bij elkaar te brengen: de Rabobank, Woonbeheer Borne en de gemeente. Daarmee verankerden ze de continuïteit en de te verwachten groei. Het bleek niet voor niets. Waren er in 2014 nog 149 matches met een totale waarde van 52.000 euro, in 2016 (het laatste jaar dus) konden er 184 matches worden gemaakt met een totale marktwaarde van 67.000 euro.

Verbinding en noaberschap

Maar ook in andere opzichten groeide de jaarlijkse beurs uit tot een succesvol evenement dat plaatsvond in het atrium van Het Dijkhuis. Met hoekmannen, Dennis Wilt als enthousiasmerende presentator, de burgemeester die de gong bediende, de notaris en accountant die alles zorgvuldig vastlegden én -last but not least- een sterk groeiend aantal Bornse verenigingen, organisaties én bedrijven die elkaar op de beursvloer vonden en om niet hun diensten en kwaliteiten tegen elkaar uitruilden. “Een beter voorbeeld van verbinding en noaberschap is er niet”, aldus Annemieke.

Waar ging het dan mis? Toen de vijf mensen die de Werkgroep Slingerbeurs Borne vormden vorig jaar rond de tafel gingen om het vervolg van de eerste drie jaren in kaart te brengen, bleek dat een aantal van hen om uitlopende redenen zou stoppen. Een oplossing werd gevonden in De Uitdaging, een zelfstandig initiatief dat financieel wordt ondersteund door de Rabobank Foundation, het maatschappelijke fonds van de bank. Deze landelijke organisatie neemt echter niet alleen een groot deel van de voorbereidende werkzaamheden en de nazorg voor haar rekening, maar faciliteert bovendien een platform waarbij het mogelijk wordt het hele jaar door matches te maken én het ondersteunt de lokale partijen onder meer door het organiseren van bijeenkomsten om kennis en deskundigheid te delen.

‘Niet overtuigend’

Op deze wijze zou de Bornse Uitdaging op een solide manier geborgd kunnen worden. Naast de Rabobank is het Oranjefonds een van de belangrijkste financiers van De Uitdaging. Die laatste stelt echter als eis dat ook de plaatselijke gemeente omwille van betrokkenheid gaat participeren. Een participatie die gelijk staat aan een jaarlijkse bijdrage van 10.000 euro; en dat drie jaren lang. Volgens het collegebesluit van eind oktober gaat dat de gemeente allemaal te ver, want ‘een brede maatschappelijke behoefte aan een Bornse Uitdaging is niet overtuigend aangetoond’, zo staat in de samenvatting.

In een toelichting zegt verantwoordelijk wethouder Martin Velten dat de oorspronkelijke Slingerbeursformule een prima initiatief was, maar dat aan het breder trekken van de activiteiten in Borne geen behoefte is. “Dat kunnen we in Borne prima regelen met elkaar, denk maar aan MijnBorne2030. Daar hebben we geen hulp van buitenaf voor nodig en daar willen we dus ook geen extra geld voor uittrekken. Bovendien heeft een onderzoek onder ondernemers uitgewezen dat daarvoor te weinig draagvlak is. Wat dat betreft is Borne misschien wel verder dan veel andere gemeenten.” Ondertussen maken inmiddels 63 gemeenten in ons land wél gebruik van De Uitdaging, waaronder Enschede, Hof van Twente en Haaksbergen.

Een fantastische doorstart

“Als de organisatie in Borne in staat is opnieuw enkele founders te vinden die de Slingerbeurs ‘oude stijl’ de komende jaren financieel kunnen schragen, dan zijn wij bereid om verder te praten. Ook wil de gemeente best faciliteren en wellicht ook een financiële bijdrage leveren, maar in elk geval niet de gevraagde 30.000 euro en niet volgens de condities van De Uitdaging”, aldus de wethouder.

Vooralsnog is Annemieke Wolff vooral verwonderd over het proces dat tot dit besluit heeft geleid. Ze leefde in de hoop dat ‘haar’ Slingerbeurs een fantastische doorstart zou kunnen maken, dat alle energie die ze de afgelopen drie jaar samen met de werkgroepleden en vele anderen in het project stak, niet voor niets waren geweest. “Dit moet allemaal nog even indalen”, zegt ze nu. “Maar ergens hoop ik dat er toch nog organisaties opstaan, die het belang van dit maatschappelijk ondernemen onderkennen en de schouders eronder willen zetten.” (BM)