Het leek een formaliteit, maar draaide uiteindelijk uit op een enorm debacle. De handbalsters van Borhave kenden een bliksemstart tegen het nog puntloze VZV en bij de stand 9-1 twijfelde niemand van de toeschouwers meer aan een succesvolle afloop voor de ploeg van coach Rik Philips. Maar bij het scheiden van de markt stond er wel degelijk een stand op het bord, die door niemand meer voor mogelijk was gehouden: 22-23. Waarmee Borhave zichzelf fors in de voet schoot.
Ongelooflijk, onthutsend en verbijsterend
Wat zich zondag tijdens zestig minuten handbal in de sporthal ’t Wooldrik afspeelde, was ongelooflijk, onthutsend en verbijsterend. Een niet eens op volle kracht spelend Borhave zette VZV in de beginfase meteen fors onder druk en scoorde dat het een lieve lust was. Pas na ruim dertien minuten scoorden de bezoekers hun eerste treffer, maar toen had de thuisclub al zes keer doel getroffen. Op weg naar de vierde opeenvolgende zege van dit seizoen, zo was ieders stellige overtuiging.
Maar de klad kwam er opeens in bij Borhave, dat VZV bij 9-1 drie keer op rij zag tegenscoren en langzaam maar zeker zag terug krabbelen in een wedstrijd die er lang geen was. Paal, lat, een prima doelvrouw bij de tegenpartij en een gebrek aan accuratesse maakten de formatie van Rik Philips onherkenbaar. Bij 11-9 was de marge nog maar twee treffers en dat verschil was er ook halverwege nog 14-12.
Wie dacht dat Borhave in de rust orde op zaken zou stellen kwam bedrogen uit. VZV kwam het meest fris uit de kleedkamers voor de tweede helft en nam bij 15-16 voor het eerst de leiding. Mede dankzij een aantal geweldige reddingen van Eslie Wissink, die halverwege Cynthia Snippert onder de lat was komen vervangen, konden de gasten nooit verder uitlopen dan de twee doelpunten, toen het de stand op 17-19 bracht.
Als sneeuw voor de zon
Borhave rechtte nog een keer moeizaam de rug en leek bij 22-20 zowaar de ontmoeting alsnog naar zich toe te trekken. Maar een flinke serie missers bij uitgelezen kansen van vooral de zussen Eline en Lisanne Legtenberg deed het uitzicht op toch nog twee punten uiteindelijk als sneeuw voor de zon wegsmelten. In de slotminuut trok VZV de eerste punten van dit seizoen naar zich toe en op dat moment keek niemand daar meer van op: 22-23.
Rik Philips hield zich als altijd in na afloop, maar moet inwendig hebben gekookt. “We begonnen super goed en deden aan het begin alles zoals we vooraf hadden afgesproken. Maar na de 9-1 raakten we de grip op de wedstrijd kwijt. Hoe dat kwam, kan ik niet echt verklaren. Misschien doordat we gingen wisselen, maar daar ben ik niet zeker van. De dekking stond goed bij ons, maar aanvallend waren we de hele wedstrijd zwak.”
Boos worden heeft geen zin
”In de rust ga je herhalen wat er goed ging”, vervolgde de coach en probeer je daar naar terug te gaan. Bij vlagen lukte dat nog wel, maar over het geheel genomen zat het er vandaag niet in. Dan kun je wel heel boos worden, maar dat heeft ook niet veel zin. De speelsters willen die bal ook het liefst in het doel gooien en balen er zelf het meest van als dat niet lukt.”
Met de nederlaag toonde Borhave aan dat het in de eredivisie de kampioenspoule kan halen, maar tegelijk ook van elke tegenstander kan verliezen. “Dit is voor ons niet per se een goed seizoen”, meent Rik Philips daarom terecht. “We hadden vandaag op negen punten moeten komen en dat hebben we nagelaten. We hebben ook nog geen wedstrijden super overtuigend gewonnen. Ik hoopte vandaag een stijgende lijn te kunnen zien, maar daar is het helaas niet van gekomen.”
In plaats van een met drie andere clubs gedeelde tweede plaats op de ranglijst, bezet Borhave nu nog steeds de zesde plek in de eredivisie, die aan het eind van het seizoen recht geeft op deelname aan de kampioenspoule. (WP)
© BorneBoeit. Op onze artikelen en beeldmateriaal rust copyright.
Voor meer informatie raadpleeg de spelregels.