Voor even terug op oude grond

Vijftien was ze toen ze haar club Borhave verliet om haar geluk elders op een hoger niveau te beproeven. Zaterdag keert Evelien Grob, elf jaar later, terug in sporthal ’t Wooldrik om tegen haar oude liefde het doel te verdedigen van bekerwinnaar Morrenhof Jansen Dalfsen. “Met een paar meiden van Borhave -Ilse en Lisanne Legtenberg, Tara Grashof en Moud Vlaskamp- heb ik nog samengespeeld in dames 1. Ik heb heel veel zin in zaterdag. Het wordt een weerzien met veel oude bekenden en ik ga ervan uit dat de hele hal vol zal zitten. We gaan er een mooie avond van maken.”

In haar laatste seizoen bij Borhave volgde Evelien Grob al de keeperstraining bij het Hengelose Olympia, dat in die tijd in de eerste divisie acteerde. “Borhave promoveerde dat jaar als kampioen wel naar de hoofdklasse, maar ik kreeg de kans nog hoger te handballen bij Olympia dat me graag wilde. De eerste divisie leek me een mooie uitdaging. In mijn tweede seizoen bij Olympia werd ik geselecteerd voor Jong Oranje, dus het was zeker een goede stap voor mij als handbalster.”

Niet al te ver uit de buurt
“Daarna ging ik naar de handbalacademie op Papendal en daar wilden ze graag dat je op het hoogste niveau speelde”, gaat ze verder. “Ik ging daarom op zoek naar een eredivisieclub niet al te ver uit de buurt en heb een seizoen bij Kwiek Raalte gespeeld. We waren al begonnen met de voorbereidingen op het nieuwe seizoen toen Hellas Den Haag belde. Dat speelde nog hoger in de eredivisie. Om me verder te ontwikkelen en nog betere speelsters om me heen te hebben, ben ik na een jaar naar Hellas gegaan. Dat was in die tijd echt nog een topclub in Nederland , maar het is ondertussen helemaal ingekakt bij de dames, terwijl het met de heren juist heel goed gaat.”

“Na twee seizoenen Den Haag ben ik gaan nadenken over een volgende stap en het toeval wilde dat ik bij een van de stages met Jong Oranje een week op trainingskamp was in Koblenz. We speelden daar tegen VL Koblenz Wieberen, dat in de Bundesliga uitkwam. Ze vroegen me of ik er niet wilde komen spelen. Ze wilden me het liefst al in januari, maar ik heb eerst netjes het seizoen afgemaakt, ook al omdat ik nog midden in mijn studie zat. In 2013 ben ik alsnog gegaan en na twee seizoenen ben ik overgestapt naar Nellingen, een club in het zuiden van Duitsland die ook in de Bundesliga speelde.”

Handbal in Duitsland echt groot
De zondag 26 jaar geworden Evelien Grob kijkt met veel plezier terug op haar drie jaren durende Duitse avontuur. “Het handbal in Duitsland is echt groot. Bij elke thuiswedstrijd zat de hal bomvol en je hebt daar ook echte fanclubs, compleet met een vak voor de harde kern en met trommels. Dat geeft altijd een hoop lawaai en sfeer, echt heel mooi om mee te maken. Ik weet nog dat er bij de eerste wedstrijd in de enorme Porsche Arena meer dan 6000 mensen zaten.”

Toch verliet ze Nellingen al na een jaar weer. “Omdat de club er niet meer zo goed voor stond. Ik had het er op zich prima naar mijn zin en Duitsland was een prachtiger ervaring, maar sportief zocht ik wat meer uitdaging. Daarom ben ik een jaar geleden een beetje op zoek gegaan naar wat anders. De trainer liet me daarna ook niet meer spelen en ik vond op de bank zitten wel lastig. Ik kreeg wel aanbiedingen, maar niet wat ik eigenlijk zocht.”

Het werd uiteindelijk een terugkeer naar Nederland, waar ze nu onder de lat staat bij Dalfsen. Na enige tijd in Zwolle gewoond te hebben ging ze, met ondertussen al twee jaar haar diploma notarieel recht op zak, op zoek naar werk. Ze vond het in Apeldoorn bij Dijkman en Van Doorn, gespecialiseerd in estate planning en familierecht. “De mensen waren direct enthousiast, juist vanwege mijn topsportverleden. Ik was precies wat ze zochten. Bij Dalfsen zit ik in een hartstikke leuk team, waar iedereen het beste uit zichzelf wil halen. Dat is fijn als je ook zelf die mentaliteit hebt. Het is leuk dat ik met mijn ervaring ook de meiden kan helpen die ervan dromen naar het buitenland te gaan, zoals de andere twee keepsters Yara ten Holte en Ellen Jansen.”

Leuk erkend te worden
Evelien Grob was tijdens het Bornse Sportgala genomineerd voor de titel van sportvrouw van het jaar, maar moest de eer gunnen aan schaatsster Joy Beune. “Terecht”, zegt ze eerlijk. “Het is bij dat soort dingen heel belangrijk om te kijken hoe iemand heeft gepresteerd en Joy heeft dit jaar een enorme progressie doorgemaakt. Maar het was al hartstikke leuk om erkend en genomineerd te worden voor alles wat je voor de sport doet.”

Zaterdag mag ze haar klasse tonen tegen de club, waar ze haar eerste stappen als handbalkeepster zette. Tegen Borhave, dat zich heeft opgewerkt tot dé topper van de regio Twente. “Borhave doet het erg goed en is een echt collectief. We mogen het niet onderschatten. Ik denk dat het honderd procent gemotiveerd zal zijn om tegen ons een mooi resultaat te halen.” (WP)