Mirjam Pol knokt zich door tegenslagen

Voor de Bornse Mirjam Pol zit de eerste etappeweek van Dakar 2023 er inmiddels op. Een week vol tegenslagen, waarin voor haar de geluksmomentjes met veel zand en duinen werden afgewisseld door een crash, heel veel water en technische problemen. Toch staat ze er nu goed op. Zo neemt ze 50ste plek in het algemeen klassement (inclusief fabrieksrijders en quads) in, is ze 22ste in het R2-klassement én staat ze bovenaan in het damesklassement.

Heerlijke dag

Die positieve wending leek zich vanaf afgelopen woensdag in te zetten. Het was de vierde etappe met veel zand en duinen, daar waar Pol het liefste rijdt en in haar element is. “Wat heb ik een heerlijke dag gehad”, roept ze dan ook uit na de finish. "Ik moest er eerlijk gezegd wel even in komen, maar wat heb ik genoten. De eerste tien kilometer kreeg ik het werkelijk voor elkaar om een duin, waar voorgangers van mij gewoon tegenop reden, niet in één keer te halen! Nou toen dacht ik: ‘Oké, denk na, wat gaat er niet goed hier?’ Vervolgens ben ik gewoon een versnelling lager, dus hoger in de toeren naar boven gereden en dat ging perfect. Door die regenval was het zand natuurlijk loodzwaar geworden en er zat ook nog eens kamelengras onder en dat vroeg om een andere benadering!”

Een dag later is de euforie al snel verdwenen als er technische problemen opdoemen. Pol: “Op een gegeven moment zag ik een rood lampje branden. Oh jee, dat is niet goed. Nu reed mijn teamgenoot Wesley (Aaldering) voor mij, een voormalig monteur bij het team, dus ik dacht: 'Even snel hem voorbij zodat ik kan vragen wat dit brandende lampje inhoudt. Wesley kon me vertellen dat ik waarschijnlijk een koelvloeistof/water lek had. Met deze wetenschap moest ik dus eerst uitzoeken wat er aan de hand was en het lek dichten of zorgen dat ik voldoende water had om telkens bij te vullen.”

Hulp van helikopter

Mirjam is vervolgens rustig verder gereden totdat ze een helikopter zag staan. Daar heeft ze geprobeerd het lek te vinden. Toen dat niet lukte is ze met een grote lading water in een rustig tempo verder gereden. De beschermkap van de motor had ze meegegeven aan de organisatie in de helikopter zodat ze niet telkens alles eraf moest schroeven om het water bij te vullen.

“Ja, natuurlijk baalde ik dat ik veel tijd heb verloren maar we doen maar eens een ‘rondje omdenken’: hoe fijn is het dat ik het lampje überhaupt zag branden, hoe super is het dan vervolgens dat Wesley voor mij reed en advies kon geven, vervolgens staat er verderop in the middle of no-where ineens een helikopter voor water, het was niet warm waardoor mijn motor niet oververhit raakte én… ik heb alle waypoints gewoon gehaald!”
 

‘We waren net een stelletje vogeltjes’

Vrijdag ging het allemaal weer crescendo. Bijna 1.000 km, waarvan ook nog eens meer dan één derde offroad, bleken voor de Bornse voldoende om zich terug te knokken in het klassement. “Totdat ik ‘s avonds het bivak binnenreed”, zegt ze. “Het was opnieuw één groot waterballet. Even is er dan niets belangrijk. Alleen warm worden, een droog plekje zien te vinden en natuurlijk; een bord pasta! We waren net een stelletje vogeltjes die allemaal zo dicht mogelijk bij de warmtebron wilden zitten. We vochten er bijna om”, lacht Mirjam de ellende maar een beetje weg.

Maar ondertussen rijdt Pol wel mooi haar tiende Dakar en weigert ze in termen als opgeven te denken. “No way, zeg. Al moet ik kruipen, haha. Vorig jaar hebben we de organisatie duidelijk gemaakt dar we een zware rally willen. Nou die hebben we. En dat is goed! Het is zwaar. Het is lang. Het is koud. Het is nat. Het is warm. Tja, het is Dakar!”

Vandaag was de achtste etappe. Terug naar Riyadh. Eenmaal na de finish lijkt ze opnieuw zeer constant te hebben gereden. Ze werd 43ste en behoudt haar goede klassementsnoteringen. Dat zijn zeer goede resultaten om ná de rustdag de tweede week mee te beginnen.