Mirjam Pol: ‘Volgend jaar weer!’

Zaterdagmiddag keerde ze terug op Bornse bodem, na bijna drie weken lang alleen maar zand te hebben gezien. Mirjam Pol reed in Peru haar zevende Dakar Rally, werd 48ste in het eindklassement en tweede bij de vrouwen, achter het Spaanse supertalent Laja Sanz. “Daar kan ik niet tegenop. Zij is de absolute nummer één en steekt er met kop en schouders bovenuit. Ze werd zelfs elfde in het totale eindklassement. Dus dan weet je het wel…”

Lekke achtertank

Toch houdt Mirjam een geweldig goed gevoel over aan de rally. “Of het de mooiste was, weet ik niet. Wel mijn beste. Ik reed gewoon hartstikke goed met mijn nieuwe motor.” Daar zag het de eerste dagen overigens nog niet naar uit, want haar nieuwe motor arriveerde pas op het allerlaatste moment en had bovendien direct al een lek in de achtertank. Er moest dus volop worden gesleuteld, waardoor het testen en inrijden onmogelijk werd. Maar toen het eenmaal liep, liep het ook echt. “Ik vormde een goede combi met de motor en kon er écht tien dagen mee racen. Met de vorige kon ik geen vrienden worden. Veel te lomp en te groot. Zoveel massa joh…”

Thuis, nog worstelend met een jetlag, kijkt ze deze dagen de beelden terug van de tien etappes. “En dan zie ik dingen, die ik daar écht niet heb gezien hoor. Want dan ben je alleen met de wedstrijd bezig. ’s Morgens heel vroeg eruit, op weg naar het nieuwe startpunt, dan rijden, op het eindpunt alles weer schoonmaken, onderhoud plegen en vroeg het bed in.” Ook de gebruikelijke heksenketel rondom het vertrek, met het talrijke publiek en de internationale pers, ging voor een belangrijk deel aan haar voorbij. “In ons team hadden we wel een rookie, die vond het allemaal nog prachtig, maar ik houd niet zo van dat geklooi vóór de wedstrijd. Het is toch telkens weer de spanning die mij in de greep houdt, ik wil gewoon starten.”

Écht vervelende zaken heeft ze niet meegemaakt. Wel raakte ze bij een ongeluk betrokken van een mannelijke collega-rijder. “Toen ben ik afgestapt, heb samen met enkele anderen hulp verleend en de helikopter gebeld. Het kostte me bijna driekwartier. Maar ja, ik help anderen graag, dat zit nu eenmaal in me.” Normaal gesproken wordt deze tijd weer vergoed in het klassement, maar door een fout kreeg ze deze pas op de laatste dag weer in mindering gebracht. “Daardoor startte ik enkele dagen vrijwel achteraan en had ik dus veel last van het zand van mijn voorliggers.”

Als een kip zonder kop

‘Zand’. Het woord komt met enige regelmaat terug in haar relaas. “De rally van dit jaar bestond voor zeker zeventig procent uit zand. En zand ligt me nu eenmaal goed, dat hebben we hier in Nederland immers ook. We moesten heel veel in de duinen rijden en daar heb je ook met duinpannen te maken. Gelukkig weet ik uit ervaring hoe je hier tegenop moet rijden; het is vooral een kwestie van goed kijken en slim rijden.

Al moet ik eerlijk zeggen dat ik ook een moment kende dat ik er helemaal vast inzat en dacht ‘hier kan ik dus wel een postcode aanvragen’. Toch rijdt een ander al snel als een kip zonder kop en ik moet het meer hebben van mijn techniek en souplesse. Ik denk ook dat ik de afgelopen jaren beter ben geworden, maar moet eigenlijk nog veel meer rijden. En dat is de moeilijkheid in ons land, daarvoor moet je al snel naar het buitenland.”

Stilletjes hoopt ze bijvoorbeeld op de Silkway Rally, een rally die in Rusland start en via Mongolië in China eindigt. “Tot op heden was de rally alleen voor auto’s en vrachtwagens, maar misschien dat ‘ie dit jaar ook voor motoren wordt opengesteld. Zou wel heel mooi zijn.”

De komende weken echter staan vooral in het teken van de afbouw van de Dakar Rally 2019. Zo moet er een boek worden samengesteld met foto’s en bevindingen, houdt ze diverse presentaties in het land, zijn er bijeenkomsten met sponsoren en staan er meerdere interviews gepland. En dan beginnen direct al de voorbereidingen voor haar achtste Dakar Rally. “Zolang ik het fysiek kan opbrengen, blijf ik dit doen. Dit is toch hét evenement van het jaar, veel mooier dan een WK bijvoorbeeld.” Waar de rally volgend jaar wordt verreden zal ergens in april of mei bekend worden gemaakt. “Het maakt me niet zoveel uit waar dat zal zijn”, zegt ze. “Ze zullen er ongetwijfeld weer wat moois van maken, maar China zou wel leuk zijn. Daar ben ik nog nooit geweest.” (AJ/BM)