Gouden Pieper voor Jos Sonder

Tijdens een massaal bezochte receptie van de nieuwe hoogheden van de Zenderense Jongerenraad De Draejpiepers, Jonkheer Mitch Wennekink en Jonkvrouw Iris Post, ging de aandacht in de vooravond vooral uit naar de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Pieper.

De Gouden Pieper is een huldebetoon aan een man of vrouw die zich bijzonder verdienstelijk maakt voor de lokale gemeenschap, zonder daarbij op de voorgrond te willen treden. En daarbij kwamen de Oud-Jonkheren, verenigd in de Oud-Jonkergarde, dit jaar -en na raadpleging van diezelfde gemeenschap- unaniem uit op Jos Sonder. Burgemeester Gerard van den Hengel reikte hem het kostbare kleinood uit in ’t Rigtershoes.

‘Met een knipoog elkaar de waarheid zeggen’

In zijn feestelijke toespraak refereerde Van den Hengel aan de lange staat van dienst van de gelukkige. “En dat liegt er potverdorie niet om”, zo concludeerde hij. Ook stak de burgervader niet onder stoelen of banken het mooi te vinden dat zo’n mooi dorp als Zenderen op haar eigen wijze het carnaval beleeft. “Carnaval vieren is enorm belangrijk voor een dorp”, zo zei hij. “Je kunt elkaar met een knipoog de waarheid zeggen en carnaval zorgt voor een groot stuk saamhorigheid. Ik ben dan ook vereerd hier vanavond te mogen staan”, aldus Van Hengel.

Jan Sonder zelf, 57 jaar inmiddels en gepokt en gemazeld in het Zenderense carnavalsleven, hoorde het allemaal met een glimlach aan en plaatste waar mogelijk enkele relativerende opmerkingen. Toch is Sonder een druk baasje in het kerkdorp. Zo heeft hij zijn sporen al vele aren verdiend bij Zenderen Vooruit, waar hij niet alleen zelf heeft gevoetbald, maar ook jeugdleider en jeugdtrainer was, in het hoofdbestuur zat, verantwoordelijk was voor de sponsoring en als ‘bouwpastoor’ optrad voor de nieuwbouw van het sportcomplex. Ook is hij al 40 jaar ijsmeester bij de jubilerende IJsclub Zenderen en is hij actief binnen de Wielerclub Zenderen.

Bijna mis

Een imposante staat van dienst dus, die volgens de keuzeheren best eens beloond mocht worden met de bijzondere onderscheiding. En zo geschiedde. Al ging het op de valreep nog bijna mis, toen hij de doos met het daarin veilig opgeborgen kleinood uit zijn handen liet vallen. Adequaat ingrijpen van de burgervader en van Sonder zelf voorkwamen erger. In een eerste reactie daarna, bleek de hoofdpersoon toch wel onder de indruk van de roem die hem ten deel viel. “Ik kan niet anders dan iedereen te bedanken”, zo vatte hij zij vreugde kortgezegd samen. “ik ben er heel blij mee.” (AJ/BM)