Parels van poëzie?

Donderdagavond, de laatste avond van ‘Borne doet poëzie’, werd het publiek getrakteerd op ontroerende, humorvolle en kunstige gedichten. Voorgedragen uit eigen werk of uit een bundel van een geëerd poëet. Jaap Besteman en Willem van Dooren stoppen na 6 jaar met de organisatie. Zij hebben liefhebbers van dichtkunst onthaald op 30 glansrijke voorstellingen.

Voordragen uit eigen werk

Jaap en Willem openen deze avond met een dialoog in dichtvorm. Gedurende enkele uren passeren vele gedichten die vanaf 1982 uit hun pen vloeiden. Een duo dat goed op elkaar is ingespeeld. Hester Knibbe, een dichteres uit Rotterdam, koos in het kader van de boekenweek, voor ‘moedergedichten’ uit haar reeds verschenen bundels. Deze schrijfster heeft inmiddels diverse prijzen weten te bemachtigen. Ze omschrijft haar werk met ‘het schrijven van poëzie is als een intensieve manier van luisteren’. Heftige emoties weet ze in zachte woorden te vangen.

Luisteren prikkelt tot zelf dichten

Monique Wilmer en Mirian Jacobs zijn fervente bezoekers van de poëzieavonden. Dit resulteerde in het volgen van een opleiding aan de schrijversvakschool in Amsterdam. Enthousiast nemen ze de 50 toehoorders mee in hun spel met woorden. Passend bij de sfeer van poëzie luistert de zaal naar liedjes van Frank Droste met Bert en Heleen. Ook zijn bekende zelf gecomponeerde Twentse lied ‘Hoop’ raakt de luisteraar in het hart.

Jonge rapster dicht

Ook jonge mensen worden gepakt door het creëren van teksten die hun gevoelens vertolken. Dat bewijst de jonge en sprankelende Daniela Kara (foto rechts). Ontdekt door Jaap en Willem bij poetry-slam. “Eigenlijk ben ik rapster” vertelt ze. Terwijl haar voorgangers van papier lezen draagt Daniela voor vanaf haar smartphone.

Afscheid

Het laatste gedicht dat de trouwe bezoeker Cees Brekelmans, oud-burgemeester van Borne, voordraagt aan Jaap en Willem heet ‘Afscheid’. Ook Leo van Kuieren en Jans Renken brengen in dichtvorm hun waardering uit voor de inzet van beide heren.

Spelen met woorden is het waar het publiek deze avond op wordt onthaald. En voor Jaap en Willem zit het er op. Als dank voor al die fijne avonden ontvangen ze van het publiek een in de pauze samengesteld gedicht. Een echt ‘community’ gedicht.

Verliest Borne een pareltje in het culturele leven?

Velen vragen zich af of het nu werkelijk is afgelopen met de boeiende poëzieavonden. Terwijl Frank Droste met bloemen en attenties Jaap en Willem bedankt weet hij te melden dat er een overleg plaatsvindt om toch een doorstart te maken. Weliswaar met andere bevlogen organisatoren. (YD)