Verhuur aan COA blijkt ‘out-of-the-box idee’

De optie om het azc-gebouw in Azelo, tegen eerdere afspraken in, opnieuw aan het COA te verhuren voor de opvang van asielzoekers blijkt ontstaan te zijn in een brainstormsessie op 29 september, waarbij ambtenaren en COA (nu nog eigenaar van het gebouw) aanwezig waren. Het, naar later bleek onzalige, idee werd door ‘iemand’ geroepen en belandde als post-it op een wit vel papier, waar meerdere suggesties op terecht kwamen. Deze informatie werd tijdens een ingelaste informatieavond door betrokken ambtenaren met de gemeenteraad gedeeld. Het is één van de prangende vragen in het dossier: wie nam het initiatief? De gemeente of het COA? Belangrijk voor de omwonenden, omdat het nogal iets uitmaakt in hun beleving van het breken van beloftes en het schenden van vertrouwen. Hoe de kwestie van post-it tot voorgenomen besluit kwam zal ongetwijfeld onderwerp van gesprek zijn in de raadsvergadering die morgenavond plaatsvindt en waarbij het college aanwezig is.

Onderbouwing keuzes

De ingelaste informatieavond vond plaats op verzoek van Mieke Visser (SP - foto in tekst). Zij wilde een nadere (financiële) onderbouwing zien van de scenario’s die eind vorig jaar op tafel lagen en waaruit het college de conclusie had getrokken dat verhuur aan het COA de beste optie was. Er lagen op dat moment vijf scenario’s voor: natuur/agrarisch landgebruik, energietransitie, zorg/maatschappelijk, hotelfunctie arbeidsmigranten, wonen en andere kleinschalige initiatieven en dus verhuur aan het COA.

Vijf scenario's

Het eerste scenario zou grofweg 1,5 miljoen gaan kosten (onder andere aankoop en sloop. Villa apart verkocht). Een zonnepark op het terrein zou op termijn wel wat op kunnen leveren, maar de initiële investeringskosten van meer dan 5 miljoen zouden behoorlijk op de begroting gaan drukken. Een bestemming zorg/maatschappelijk zou een te groot risico met zich meebrengen. Ingeschat werd dat de nieuwe Bornse inwoners mogelijk voor 50 procent aanspraak zouden kunnen maken op zorg in Borne, voor een geschat bedrag van 55.000 euro per jaar. Al snel enkele miljoenen risico.

Stel dat de gemeente een deel van de gebouwen zou verkopen aan een investeerder die er een hotel voor arbeidsmigranten van zou willen maken, dan zou er (met ook nog een zonnepark) onder de streep winst noch verlies gemaakt worden. Woningbouw zou ‘m allemaal niet gaan worden, want de projectgroep had becijferd dat de grondprijs vier keer zo duur zou worden als in de Bornsche Maten. En dan ook nog dicht bij de snelweg en een toekomstige Vloedbeltverbinding. Allemaal weinig aantrekkelijk.

Blijft over verhuur aan het COA. De huurprijs zou de kapitaallast van de aankoop ruimschoots dekken. Onderhoud (in de boeken voor 4,5 ton per jaar) was voor het COA en aan het eind van de rit ook nog eens geen sloopkosten. Financieel gezien het meest aantrekkelijke alternatief.

Tot zover de cijfers. Morgenavond de geslepen messen in de politieke arena. (AJ)