‘Het is nieuw, het bestaat nog niet’

“En... mensen moeten er nog aan wennen”, zegt Rien Bekkers over zijn kunstvorm. Hij noemt het monumentale sculpturen, objecten, kostuumbeelden, totems. Zijn werk is nu te zien in het museum Bussemakerhuis. Tegelijkertijd met de expositie ‘Ontrafeld Bewijs, 17e-eeuws schildersdoek geeft zich bloot’.

Ontwerper van theaterkostuums

Bekkers is ‘costume designer’. In de zeventiger jaren opgeleid bij modeafdeling van de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Na zijn studie dompelde hij zich onder in de theaterwereld. Hij ontwierp voor meer dan 150 theater-, ballet- en opera-uitvoeringen de kostuums, theatrale outfits. Voor producties in binnen- en buitenland. Ook de Nationale Reisopera uit Enschede wist Bekkers te vinden voor haar theatrale kostuums.

In 2005 werd hij gevraagd door het Rijksmuseum Twenthe om zijn werk te exposeren. Dit was een succes en het idee om kostuumminiaturen te maken werd geboren. Inmiddels was hij midden vijftig en de vraag: ‘Wat doe ik als ik stop?’, spookte door zijn hoofd. Bekkers vond het ook tijd om ruimte te maken voor nieuwe jonge ontwerpers in de theaterwereld. Vormgevers met een eigen visie en moderne invulling van het theater.

De eerste grote presentatie van vijfentwintig miniaturen, geënt op de vertellingen van William Shakespeare, werden op een congres voor vormgevers in Seoul, Zuid-Korea, getoond. Daarna volgden er wereldwijd, onder andere in Moskou, meerdere exposities. En nu dus in Borne.

Van ontwerp naar uitvoering

De perfectionist houdt van kwaliteit met een klassieke touch. Hij is een man van tradities. Houdt van ambacht. Dit is terug te vinden in zijn werk. Het materiaal, veelal zijde, is zijn inspiratiebron. Maar hij werkt ook met bananenpapier, sisal, boomschors en zelfs oesterschelpen. “Het ontwerpen vind ik het leukst”, vertelt de gepassioneerde kostuumontwerper. “Na veel vooronderzoek en proeven wordt langzaam het ontwerp opgebouwd”. Het ontwerp en patroon met het materiaal gaat naar een atelier. Daar wordt het in elkaar genaaid. De borduursels en andere versieringen op de stoffen laat Bekkers in India en Indonesië aanbrengen. Daar is nog veel vakmanschap vanuit de oorspronkelijke cultuur te vinden. Gaandeweg worden zijn nieuwste ontwerpen abstracter. Het zijn een soort ‘totempalen’. Waar de kleur een duidelijke rol speelt. Vrolijke objecten.

Wereld van Shakespeare naast schilderslinnen van Rembrandt

De geëxposeerde kostuumbeelden in het Bussemakerhuis passen bij het huis en de tentoonstelling Ontrafeld Bewijs. De conservator Wilma Witteman heeft deze met zorg uitgezocht. Als basis staan er kleine paspoppen. Gemaakt naar voorbeeld van kleermakerspoppen uit 1900. Er is veel zijde met aluminiumdraad verwerkt in de miniatuur kostuums. Het geeft een beeld van de 16een 17e eeuw waarin Shakespeare werkte. Met dien verstande dat Bekkers er een eigen interpretatie aan geeft. Zoals de Molensteenkraag in twee kleuren.

Wie van precisiewerk en ambacht houdt komt hier aan zijn trekken. Strak doorgestikte versierde stoffen, eigenhandig gemaakte knoopjes. Kantwerk in jasjes die ook in de Indonesische kebaya aangetroffen wordt. Kortom, wie de tijd neemt om te genieten van de spannende afwisseling met het wetenschappelijk onderzoek over het onderzoek naar de schildersdoeken van oude meesters, Rembrandt, valt van de ene verbazing in de andere. De exposite is tot 12 april 2023 in het museum Bussemakerhuis te zien. (YD)