Voor 50ste keer op de (oud-) Prinsenwagen

Bijna vijftig jaar geleden, op 24 februari 1968, maakt Jan Wensink als Prins Jan I met zijn adjudant Gerrit Kip een zegetocht door het carnaval vierende Borne. “Ik weet het nog goed”, zegt ‘ie, “de voorbereidingstijd vond ik toen het leukste.” En leuk vindt Jan het nog steeds. Volgende week zaterdag staat ‘ie er weer. Te midden van zijn collega's op de oud-Prinsenwagen van De Toet’nbloazers. Op zijn eigen plekje. “Linksvoor, vaste prik”, zegt ‘ie met pretoogjes.

Hoewel 50 jaar niet echt een jubileumjaar is in het carnavalswereldje, vormt het voor Jan Wensink toch een reden er samen met de andere oud-Prinsen en de mensen in zijn naaste omgeving even bij stil te staan. Thuis aan de eettafel pakt hij de mapjes met de krantenknipsels en foto’s van toen er nog maar eens bij. En ook de poster van het Carnavalsbal bij Hotel De Ster dat ter ere van hem en zijn adjudant werd gevierd.

In de benen houden

“Het feest begon al om 19.00 uur, voor één gulden vijfenzeventig kon je naar binnen. Er kwamen zo’n 100 mensen en wij waren maar druk om ze in de benen te houden en te laten dansen. Want het moest natuurlijk wel gezellig zijn.” Jan, ooit begonnen in de gieterij bij Stork en later doorgegroeid naar het personeelswerk, eerst ook bij Stork en daarna bij het Arbeidsbureau en nóg later bij Bolletje, zorgde voor een grote achterban. “Dat was ook belangrijk bij de keuze van een nieuwe Prins, je moest zorgen voor een groeiende vereniging. En omdat ik de hoofdtrainer was bij Borne ’28, nam ik direct veel mensen mee uit die hoek.

Maar ook ‘jonge wichkes’ zoals hij het zegt, want door zijn toedoen deden in 1968 de dansmarietjes hun intrede. Leden van Borne ’28. De toen nog piepjonge carnavalsvereniging -Jan was pas de tweede Prins van De Toet’nbloazers- werd ineens een échte vereniging. Ook de Krelis, die traditioneel in het laatste uur van het grote carnavalsweekend wordt verbrand, komt uit zijn koker. “Ik pikte dat idee op in het zuiden van ons land en heb het hier toen ook ingevoerd. Ja, mooi.”

Maatschappelijke verantwoordelijkheid

Vijftig jaar is een lange periode. Erop terugkijkend kan Jan niet anders concluderen dan dat er eigenlijk nog niet zo heel veel is veranderd. “Ja, het was allemaal wat eenvoudiger, ik leende een carnavalscape, de onderscheiding maakten we zelf. Alles om de kosten maar zo laag mogelijk te houden. Als je tegenwoordig de pakken ziet waarin de verschillende hoogheden rondlopen, dan is het allemaal wel wat beter geworden. Maar voor de rest, ook wij wilden ons toen als vereniging al goed profileren. We vonden, en dat vinden we nu nog steeds, dat we ook een maatschappelijke verantwoordelijkheid hebben. Destijds namen we enkele mindervaliden mee tijdens onze carnavalsactiviteiten; nu bouwen we in de Carnahal de wagen voor de G-tjes. Dus wat dat betreft…”

Datzelfde geldt voor de eisen die de vereniging aan een carnavalsprins stelt. “Een prins moet te allen tijde goed gekleed gaan, hij dient sociaal betrokken te zijn en met mensen uit allerlei richtingen en op alle niveaus te kunnen praten. En last but not least”, aldus Jan, “dient hij het gewoon allemaal hartstikke leuk te vinden. Want ondanks de serieuze verantwoordelijkheid is het vooral ook een kwestie van plezier maken met elkaar.”

Raad van Advies

En plezier hebben ze. Maandelijks komen de oud-Prinsen bijeen voor hun reguliere overleg. “Dan drinken we een pilsje, lachen we er heel wat af en bespreken we ook serieuze zaken. Als oud-Prinsen fungeren we ook een beetje als Raad van Advies voor de rest van de vereniging. We willen de boel bij elkaar houden, eerlijk zijn met elkaar en samen ergens voor knokken. Ik zou het allemaal niet graag willen missen.”

Het zijn diezelfde oud-Prinsen die donderdagavond al een eerste feestje bouwden rondom het gouden jubileum van Jan. Want gevierd worden zal het. Ze plaatsten een spandoek in zijn voortuin en dronken er samen een lekker pilsje op. En over ruim een week is het echt en voor iedereen. Dan trekt de bonte stoet carnavalswagens door Borne. Met Jan op zijn eigen plekje: links vooraan. En zoals in alle voorbije 49 jaren zal ‘ie weer net zo stralen als in 1968. “Carnaval is het mooiste dat er is.” (BM)