Opgewekte muziekavond met klassieke pop

Ze bestaan nog niet zo lang, de Forever Young Band, maar ze zijn uitstekend op elkaar ingespeeld. De twee dames Petra en Lucia en drie heren Erwin, Bertus en Freek vormen sinds juni 2017 de band. Erik is pas een maand als aanvulling op het keyboard erbij. Maximaal twintig keer per jaar treden ze als band op, de boekingen voor het volgend jaar zijn met 60% ingevuld al veelbelovend. Ze zijn een 50+ band die live muziek maakt met een aangepast geluidssterkte.

Freek Hakvoort op de drums is de leider: “De dames zingen al jaren in verschillende koren. Ook de heren spelen bij andere koren en bands. We spelen liedjes uit de jaren '60, '70 en '80, van bijvoorbeeld de Cats of de Blue Diamonds. Tijdloze liedjes die uitnodigen tot meezingen, meedeinen en dansen. We hebben er plezier in. Via onze facebookpagina zijn we te volgen.”

Opening avond

Langzamerhand vult het Atrium van Het Dijkhuis zich. Uiteindelijk zullen er zo’n 100 personen aanwezig zijn. Marleen Franke verwelkomt zowel de Forever Young Band als de aanwezigen: We willen graag eens andere muziek, muziek die jullie allemaal wel kennen, laten horen. En nu treedt deze band voor u op. Veel plezier.”

Petra van de Band vindt het gebouw erg mooi, ze zijn er verrast over. Maar een soundcheck was wel nodig om een goed geluid te krijgen in het hoge gebouw. ”Ons programma bestaat uit liedjes uit diverse talen. De meeste zult u wel kennen. U mag meezingen.”

Het programma

Het is een gevarieerde selectie van liedjes. De Forever Young Band begint met `Huilen is voor jou te laat` van Corry Konings. `Somewhere Between van de Tumbleweeds is een van de volgende liedjes. Ook `Lucky Lips` van Cliff Richard klinkt.

Zo zoetjes aan zie je ook dat het publiek mee gaat zingen. Weliswaar zachtjes, maar ze doen het wel. Bij de heel bekende Hollandse meezingers als `Daar bij de Waterkant` van de Havenzangers gaan de armen wel in de lucht.

Na de pauze is Abba aan de beurt, `Nikita` wordt goed gebracht. De zangstemmen van de dames zijn uitstekend en passen goed bij elkaar. Een heel oud liedje van Conny Froboess, `Zwei Kleine Italiener` wordt door veel mensen woordelijk (zachtjes) meegezongen.

Als het wat later op de avond wordt, komen de meer feestliedjes: `Ein Festival der Liebe` van Jürgen Marcus tot `Het kleine café aan de haven` van Vader Abraham. Dan wordt er ook gedanst.

De bewoners

Sommige bewoners, vooral die van de verpleegafdeling, herinneren zich misschien niet alles meer. Maar deze muziek klinkt zo bekend dat ze meezingen. Op het podium wordt het ook opgemerkt: “U zingt bijna alles mee mevrouw, wat mooi.”

Bij het rondbrengen van de gebruikelijke sapjes in de pauze hoor je overal wel : “Wat mooi hè.” Dat moet voor zowel de Forever Young Band als voor de organisatie goed klinken.

Tenslotte

Marleen Franke bedankt de bandleden voor hun optreden. Vanuit de zaal klinkt het: “Nou jullie staan volgend jaar vast wel in Carré, zo goed zijn jullie.” Dat zegt genoeg.

De Forever Young Band sluit af met de toegift Que Sera, Sera. Ditmaal wordt meegezongen en meegedanst. Twintig jaar jonger verlaten de bewoners het Atrium. (AM)