Passiefamilie blijft glimlachen
SPELERS EN VRIJWILLIGERS ZIJN HALVERWEGE; HET PLEZIER IS VOELBAAR

Passiefamilie blijft glimlachen

Vanavond, Goede Vrijdag, zijn de ruim 180 spelers en bijna 50 vrijwilligers precies op de helft. Als het spreekwoordelijke doek aan het eind van de avond valt, resten er nog drie voorstellingen. Op zaterdag, zondag en maandag. Een helse klus voor allemaal, maar daar valt weinig van te merken. Een kijkje achter de schermen leert dat er vooral veel plezier wordt gemaakt. De spanning van de eerste voorstellingen is eraf, ieder kent zijn rol en taak en met deze temperaturen is het heerlijk toeven in de Hertmese open lucht.

 

Passiemaaltijd

Rond een uur of zeven, de voorstelling begint om 20.15 uur, draait het passiecircus al op volle toeren. De parkeerwachters heten eenieder hartelijk welkom en leiden de auto’s naar het daarvoor ingerichte weiland. In de grote voortent wordt dan al door enkele tientallen genoten van een uitgebreide passiemaaltijd, in de sfeer van toen. Helmut Jakobs van De Twentsche Pot, bewaakt het buffet en sjouwt af en aan met de schalen. Een grote glimlach verraadt het plezier dat hij heeft.

 

In het theater zelf wordt ondertussen ingezongen. De meesten zijn al in hun gewaad van deze avond gestoken en Jacco Camphens, de muzikaal leider, vraagt zoals gebruikelijk het uiterste van het gelegenheidskoor. Op de tribunes legt Betsy Letteboer de laatste hand aan de schmink van de spelers en aan het goed draperen van de diverse tulbanden en haardoeken. Een aantal apostelen zit al gereed op de houten bankjes. Het gesprek gaat over de aangename temperaturen. Een verademing met een week geleden.

 

Crisiscentrum

In het Theaterhoes, het crisiscentrum van de passiespelen, loopt Herman Hullegie met een uiterst tevreden gezicht rond. “Het gaat goed”, zegt hij. “De Strijd is een hele operatie, maar tot op heden verloopt het allemaal op rolletjes. Natuurlijk zijn er wel dingen waarvan we denken ‘dat moet een volgend keer anders’ maar dat is straks voor de evaluatie. Het is natuurlijk ook niet niks wat we hier brengen met allemaal amateurs en een heleboel vrijwilligers.”

 

Iets verderop, in het half gereed zijnde Spookhuis, houden de spelers zich op. Ze kleden zich er aan en verblijven er tussen de verschillende scenes door. Het merendeel van de acteurs zit lekker buiten op de bankjes in het ondergaande zonnetje. Er wordt een sigaret gerookt, een bakje koffie gedronken, gekletst en enorm veel gelachen. Een ander is stilletjes aan de tafel bezig met een kruiswoordpuzzel, zijn manier van concentratie.

 

De soldaat en de panty

Ook de soldaten scholen buiten samen; de praatjes en humor zijn niet van de lucht. Met enige regelmaat komen de anekdotes over tafel. Zoals die van de panty, die een der soldaten wilde aanschaffen toen duidelijk werd dat de temperaturen tijdens de eerste voorstelling allesbehalve zomers zouden zijn en waarbij de medewerkster in de winkel haar wenkbrauwen fronste toen zij de vraag om hulp kreeg voorgelegd. Een bulderende lach stijgt op. Maar even later is het muisstil als Jos Brummelhuis, de regisseur, zich bij de groep voegt. Hij geeft nog enkele laatste instructies en dan moet het maar weer gebeuren.

 

Ook hij is in grote lijnen meer dan tevreden. “Ik denk dat we met elkaar een heel mooie voorstelling neerzetten”. En net als Herman Hullegie is ook hij kritisch. “Een volgend keer zijn er wellicht een aantal aanpassingen, maar al doende leer je. Wat we hier bereiken met de inzet van zo’n grote groep enthousiastelingen is gewoon geweldig.”

 

‘Gewoon genieten’

Even later moeten de spelers op voor het eerste tafereel. Ieder kent zijn plek en loopt in de richting van het theater. Annie Oude Nijhuis, die in de voorbereiding maandenlang samen met Ria Blenke druk was met het vervaardigen van de kleding, maakt van de gelegenheid gebruik weer orde in het Spookhuis aan te brengen. Er wordt nieuwe koffie aangevoerd en ook de gehaktballen met broodjes komen tevoorschijn. ‘Mooi hè”, zegt ze. “De sfeer onderling is zo geweldig goed hier, we zijn gewoon één grote familie en proberen er allemaal het beste van alles uit te halen. Dit is gewoon genieten.” (AJ/BM/RH)

 

Voor de voorstellingen op zaterdag, zondag en maandag zijn nog kaarten beschikbaar. Zie hiervoor de website van het Openluchttheater Hertme.

 

© BorneBoeit. Op onze artikelen en beeldmateriaal rust copyright.
Voor meer informatie raadpleeg de spelregels.

Deel
De link is gekopieerd naar het klembord!
reageren op deze pagina
Anne-Marie — 21 apr 2019
Aan iedereen die nog geen plannen heeft voor vanavond of morgenmiddag....
De strijd is een onvoorstelbaar mooie voorstelling!!
Een echte aanrader!!
Hermsn — 20 apr 2019
Mooi bericht.
Bedankt.

De Strijd, achter de schermen


    Willemien Holterman etst voor Mariakapel

    Sinds 7 maart is er al bijna 11.000 euro bijgeschreven voor de crowdfundactie van de Mariakapel...
    11-04-2024

    Vrolijke serenade voor de 80-jarige Johan

    Het gebeurt niet meer zo vaak dat een muziekkorps nog door de straten trekt. En dat is in Borne...
    05-04-2024

    De drijfveer van beeldhouwster Hetty Steenberg

    ‘De Drijfveer’ vormt de veelzeggende naam van het praatprogramma op BorneBoeit....
    31-03-2024

    Nieuwe fase voor Méér Muziek in de Klas

    Sinds enkele jaren wordt er in Borne keihard gewerkt aan het geven van nieuwe impulsen aan het...
    18-03-2024

    Het geheim van de kimono

    Acht maanden lang vind je ‘een beetje Japan in Borne’. In het museum Bussemakerhuis,...
    09-03-2024

    Borne-Nu op de bres voor Koetshuisje

    In de voorliggende plannen voor het Huis van Borne is geen plaats meer voor exposities in het...
    06-03-2024