Raad worstelt met kadernota

In Borne is men niet gewend om met een kadernota te werken. Een plan in grote lijnen, waarbinnen het college van burgemeester en wethouders nadere plannen gaat uitwerken. Voorheen kwam het College met een op detail uitgewerkt beleid waarop tijdens de Algemene Beschouwingen geschoten kon worden en met amendementen en moties, meestal op vrij minieme details, aanpassingen gedaan konden worden. Dat resulteerde in een definitieve begroting en dat was het dan.

Nu gaat het anders en moet de Raad vooraf een richting bepalen of accorderen. De invulling gebeurt later. Complicerende factor in het geheel is een niet bepaald rooskleurige financiële situatie die het nodig maakt om ‘scherp aan de wind te varen’, en dat allemaal ‘mét behoud van ambities’ (dé gevleugelde woorden van 2020) die zorgvuldig manoeuvreren noodzakelijk maakt. Het voorziene tekort in 2020 is vooralsnog 7,5 miljoen. Om dat te dekken worden nagenoeg alle reserves opgesoupeerd. Er zijn door het laten vrijvallen van niet meer nodige bestemmingsreserves aanvullingen gedaan, maar als ook die moeten worden aangesproken voor tegenvallers in de toekomst dan ontstaat er een groot probleem.

Risico’s

Er zijn nogal wat mogelijke tegenvallers. Zoals daar zijn: het niet behalen van de al ingeboekte bezuinigingen op sport, cultuur en sociaal domein, of de reorganisatie van de gemeentelijke organisatie wel positieve effecten zal hebben, of de bijdrage vanuit het Rijk in de uitkering vanuit het gemeentefonds zal tegenvallen (onder andere op het sociaal domein) en of de gevolgen van de corona-crisis niet uiteindelijk toch voor een deel op het bordje van de gemeente zullen belanden. Risico’s die de gemeenteraadsleden de nodige bibbers bezorgen. “Moeten we niet meer algemene reserves inbouwen voor die risico’s?” (Mike de Boer, GB90). Wethouder Arno Spekschoor (foto in de tekst) antwoordde dat het College ging ‘sturen en monitoren’ op de risico’s. “Zodat ze zich niet gaan voordoen.”

Wantrouwen

Een antwoord waar in ieder geval Mike de Boer niet tevreden mee was. “Proberen te voorkomen dat risico’s zich voordoen? Ja, dat doe je altijd!” En Tom Verreussel (Voor-Borne) deed er nog een schepje bovenop: “Van ‘monitoren’ heb ik tot nu toe niet veel gemerkt en heb er ook niet zoveel vertrouwen in.” Veel van het wantrouwen lag richting de bezuinigingen in het sociaal domein, waar dit jaar 7 ton bespaard zou worden, maar in plaats daarvan 2,25 miljoen meer werd uitgegeven. De beloofde besparingen worden een jaar uitgesteld. Jan de Vries (GroenLinks/PvdA): “Waarom denkt u dat de bezuiniging volgend jaar wel gehaald wordt? Vorig jaar was u nog overtuigd dat het in 2020 zou lukken!”

Wethouder Martin Velten moest bekennen dat die beloftes inderdaad gedaan waren, maar kennelijk op basis van onjuiste cijfers. “Toen we er dieper indoken bleek de basis niet op orde.” Nu zou dat wel het geval zijn. “We denken nu betere sturingsmiddelen te hebben, werken aan een andere mindset en geven met een nieuwe verordening de consulenten betere tools.” Leo Graafhuis (VVD): “Het lijkt wel een langspeelplaat. Vorig jaar zei u hetzelfde.”

‘Kluitje in het riet’

Kortom, er klonken nogal wat twijfels uit de raad over de onderbouwing van het financieel perspectief in de kadernota. De antwoorden van het College stelden niet iedereen gerust. Jan de Vries: “ Ik hoor alleen maar: ‘Ja, wij vinden dit verantwoord’. Dan voel ik mij met een kluitje in het riet gestuurd.” Hij beloofde een pittig woordje in de raadsvergadering waar de Kadernota vastgesteld moet worden.

Onderdeel van die nota is ook een denkrichting hoe om te gaan met een aantal grote thema’s zoals de Verbindingsweg, ’t Wooldrik, het gemeentehuis, onderwijshuisvesting en de aankoop van het AZC. Ook daarover werd in het Politiek Beraad dinsdagavond gesproken. Morgen een verslag. (AJ)